حزب ایران نوین منصور از طریق تطمیع عده‌ای و از طریق وعده و وعید به گروهی دیگر تلاش کرد پایگاه خود را در بین اقشار مختلف مردم تحکیم نماید.

روش تبلیغات احزاب پهلوی کاملاً خارج از فرآیند قانونی قرار داشت. به عبارتی احزاب به جای آنکه از طریق روش‌های قانونی در پی جلب آرا مردمی باشند، به طرق دیگر این روند را طی می‌کردند. برای تبیین بیشتر این موضوع می‌توان نحوه تبلیغات حزب ایران نوین را مشاهده کرد:
«حزب ایران نوین منصور از طریق تطمیع عده‌ای و از طریق وعده و وعید به گروهی دیگر تلاش کرد پایگاه خود را در بین اقشار مختلف مردم تحکیم نماید. بدیهی است اگر روش را جزئی لاینفک از یک بینش و پروژه سیاسی ارزیابی کنیم، در مورد منصور به این حقیقت دست می‌یابیم که روش وی نشان دهنده بینش و نوع تمایلات سیاسی اوست و از این راه می‌شد به منویات او بیشتر پی برد. او از طریق هوادارانش در نقاط گوناگون به ویژه در ادارات این گونه تبلیغ می‌کرد که به زودی قدرت را به دست خواهد گرفت، بنابراین می‌گفت: «اگر کسی می‌خواهد در آینده منصبی داشته باشد باید از هم اکنون وارد این تشکیلات شود.» این نوع تبلیغات خود نشان دهنده روش و سلوک سیاسی منصور و دوستانش بود. معیار او این بود که فقط کسانی که با حزب او بیعت می‌کنند باید در مناصب کلیدی قرار گیرند؛ شعارهای مربوط به استقرار شایستگان و نخبگان متخصص در مناصب اجرائی، از همان ابتدا در حال رنگ باختن بود و در برابر آفتاب حقیقت اهداف این گروه بیشتر وضوح پیدا می‌کرد.»


منبع: حسین آبادیان، دو دهه واپسین حکومت پهلوی، تهران، موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، 1383، ص 311