حزب ایران نوین مشهور به این بود که از سیاست‌های امریکا در مورد ایران جانبداری می‌کند. البته این امر از سطح روابط و موضع گیری‌های معمولی، ناگزیر و عادی بسیار فراتر می‌رفت و اطلاعات کشور از طریق مقامات حزب در اختیار سیا قرار می‌گرفت.

بسیاری از احزاب، نهادها و سازمان‌های سیاسی حکومت پهلوی تحت کنترل کشورهای غربی بوده و یا ارتباط نزدیک و تنگاتنگی با آنان داشتند. درواقع بسیاری از نهادهای امنیتی و اطلاعاتی غرب همچون آمریکا با نزدیکی به سازمان‌ها و نهادهای سیاسی ایران، به کسب اطلاعات مورد نیاز خود اقدام می‌کردند و از این طریق به سیاست‌های مورد نظر خود مبادرت می‌نمودند. حزب ایران نوین نمونه‌ای از این نهادها است که در ارتباط نزدیک با سیا قرار داشت.

«حزب ایران نوین مشهور به این بود که از سیاست‌های امریکا در مورد ایران جانبداری می‌کند. البته این امر از سطح روابط و موضع‌گیری‌های معمولی، ناگزیر و عادی بسیار فراتر می‌رفت و اطلاعات کشور از طریق مقامات حزب در اختیار سیا قرار می‌گرفت. این امر نه تنها از طریق مخالفین حزب که عمدتاً به طور سنتی طرفدار سیاست‌های بریتانیا بودند مورد تأکید قرار می‌گرفت، بلکه بسیاری از اعضای حزب در سطح رهبری نیز این نکته را مورد توجه قرار می‌دادند. به طور نمونه دکتر وفائی بازرس آموزش و پرورش که عضو کمیته شهرستان‌های حزب هم بود، در جلسه‌ای خاطرنشان کرد که حزب ایران نوین در واقع امر دکانی است تا عده‌ای از راه آن به پست وزارت و وکالت برسند و «برای عده‌ای دیگر این حزب تشکیلاتی برای کسب خبر به شما می‌رود.» او می‌گفت در وزارتخانه‌های مختلف عده‌ای از طرف دستگاه رهبری حزب به کار گماشته شده‌اند تا اخبار سیاسی و اقتصادی کشور را جمع‌آوری کنند و آنها را در اختیار دوستان خود در رهبری حزب قرار دهند و این گروه نیز این گزارش‌ها را در اختیار امریکایی‌ها می‌گذارند.»



منبع: حسین آبادیان، دو دهه واپسین حکومت پهلوی، تهران، موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، 1383، صص 411- 412