بعد از عباس میرزا، در عهد ناصری و به یمن حرکت‌‌های اصلاح طلبانه امیرکبیر، مسئله پرداختن به ارتش و سازمان قوای نظامی کشور، مورد توجه قرار گرفت.

بسیاری، تشکیل ارتش مدرن را به اقدامات رضاشاه نسبت می‌دهند، اما واقعیت آن است که تشکیل ارتش مدرن، خیلی پیشتر از رضاشاه و توسط اصلاح‌طلبان قاجاری شکل گرفت. هر چند آن‌ها در این زمینه به موفقیت کامل نرسیدند؛ اما گامه‌ای ابتدایی و اصلی را در این زمینه برداشتند.
«تلاش برای تغییر ساختار نظامی ارتش ایران، با شکست فعالیت‌‌های عباس میرزا تقریبا متوقف می‌شود. تنها در عهد ناصری و به یمن حرکت‌‌های اصلاح طلبانه امیرکبیر است که یک بار دیگر، مسئله پرداختن به ارتش و سازمان قوای نظامی کشور، مورد توجه قرار می‌گیرد. اعزام محصل و دانشجو به خارج از کشور، تأسیس مراکزی در داخل با هدف استفاده از استادان خارجی و داخلی و تأسیس مدرسه دارالفنون با هدف پرداختن به آموزش محصلان و دانش‌پژوهان ایرانی در زمینه علوم نظامی و برخی علوم دیگر، مهم‌ترین کارهایی است که در دوران صدارت امیرکبیر، در عهد ناصری و بعد از آن تا حدودی در زمان مظفرالدین شاه انجام گرفت. از این دوره تا پایان سلطنت قاجار، تغییری جدی در کار ارتش ایران و بهینه‌سازی آن صورت نمی‌پذیرد.»


منبع: حمیدرضا ملک‌محمدی، از توسعه لرزان تا سقوط شتابان: توسعه اقتصادی، نظامی و بی‌ثباتی ساسی رژیم پهلوی دوم (1347- 1357)، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1381، ص 133