بعد از چندین دهه سردرگمی زبانی ایرانیان برای نامیدن این پدیده جدید که گاهی کالسکه بخار و گاهی ترن نامیده میشد، بالاخره کلمهای برای نامیدنش جا افتاده است که پیش از این برای شتر به کار میرفت: قطار؛
عنوان قطار چگونه بر خطوط ریلی ایران انتخاب شد؟
21 آبان 1401 ساعت 22:42
بعد از چندین دهه سردرگمی زبانی ایرانیان برای نامیدن این پدیده جدید که گاهی کالسکه بخار و گاهی ترن نامیده میشد، بالاخره کلمهای برای نامیدنش جا افتاده است که پیش از این برای شتر به کار میرفت: قطار؛
در تاریخ ایران معاصر دومین خط راهآهن ایران توسط نیروی دوم یعنی بریتانیا ساخته شد و آن خط آهن زاهدان به میرجاوه بود. خطی که در دهه ۱۳۵۰ به اولین خط برقی در ایران تبدیل شده بود. این خط راهآهن را انگلیسیها برای دسترسی به هندوستان و انتقال نفت ایران در مرز ایران و پاکستان که در آن زمان نقطه آغاز هندوستان بود ساختند. انگلیسیها هم مانند روسها این خط را بیشتر با اهداف نظامی ساختند. اما انگلیسیها برخلاف روسها سرزمینی سخت و شنزار را برای خط خود انتخاب کردند. سرهنگ انگلیسی که در جنگ جهانی اول دستور میگیرد که راهآهن شرق را بسازد آنجا را کوهچهای سخت پرباد و بدون آب میدانست: «در بهترین شرایط برکهها و خار و خاشاک اندکی دارد و چون رفتوآمد شترها به سبب حضور قشون در نوار شرقی ایران افزایش یافته بود، در صحرا خار و خاشاک بسیار کمتری روییده بود. رقم بالایی از شترها چون تغذیه کافی نشده بودند تلف شدند.» در این نقطه بود که نام این وسیله نقلیه در ایران نامگذاری شد: «بعد از چندین دهه سردرگمی زبانی ایرانیان برای نامیدن این پدیده جدید که گاهی کالسکه بخار و گاهی ترن نامیده میشد، بالاخره کلمهای برای نامیدنش جا افتاده است که پیش از این برای شتر به کار میرفت: قطار؛ به معنی ردیف. مشخصا به صف شترهای کاروان اطلاق میشد و عمدتا به شکل قطار شتر و به معنی رشته شتر به کار میرفت. فارغ از این اما، ردگیری مقایسه کلیتر شتر و قطار میتواند جالب باشد.»
منبع:احسان نوروزی، قطارباز (ماجرای یک خط)، تهران، نشر چشمه، چاپ اول، ۱۳۹۷، ص141
کد مطلب: 48985