اعمال فشار و سختگیری رژیم پهلوی علیه انقلابیون در سالهای 1356 و 1357 به چنان حدی رسید که نمایندگانی از «کمیته بین المللی صلیب سرخ» برای بازدید از وضعیت زندانیان سیاسی به ایران عزیمت کردند. صرف نظر از جنبهی تبلیغاتی این اقدام و عدم تأثیری که بر سیاستهای سختگیرانهی رژیم داشت، در سند امروز میبنیم که چگونه «پرویز ثابتی» خواسته است تا زندانیهای سیاسی ساری را به شهربانی که از نظر وضعیت نگهداری اندکی از شکنجهگاههای ساواک مناسبتر بوده است، منتقل کنند. این سند اظهارات مضحک سالهای اخیر پرویز ثابتی را که مدعی بود در دورهی پهلوی زندانیهای سیاسی شکنجه نمیشده و وضعیت مناسبی داشتهاند را کاملاً رد میکند.