رژیم پهلوی قدرت مردم و روحانیون را دست کم گرفته است؛ چرا که تهدید و دستگیری را عامل کنترل اعتراضات دانسته است.

دستگیری «آیت‌الله شهید سیدعبدالحسین دستغیب» در سال 1343 و واکنش‌ روحانیون به این اقدام موضوع اولین سند می‌باشد. بر اساس این سند پس از دستگیری آیت‌الله دستغیب عده‌ای از روحانیون در منزل مرحوم آیت‌الله حاج شیخ بهاء الدین محلاتی اجتماع و خواستار آزادی ایشان شده‌اند. در بخشی از این سند آمده است: «در شهر (شیراز) تسلط کامل برقرار و جای هیچ گونه نگرانی نیست ولی برای پیشگیری از هر نوع پیش‌آمدی کمیسیون امنیت تصمیم گرفت در صورت لزوم حکومت نظامی اعلام نماید...» امنیتی شدن شهر شیراز نشان از جایگاه ویژه‌ی آیت‌الله شهید دستغیب و دیگر روحانیون بزرگوار این منطقه در میان مردم دارد.

سند زیر پاسخ «تیمسار مقدم»، قائم مقام ساواک، به سند قبلی درباره‌ی ایجاد حکومت نظامی در شهر شیراز است. در این سند به وضوح می‌توان دید که رژیم پهلوی قدرت مردم و روحانیون را دست کم گرفته است؛ چرا که تهدید و دستگیری را عامل کنترل اعتراضات دانسته است.