در طول جنگ سرد برلین به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم شد و چون این دروازه در نزدیکی مرز برلین شرقی و غربی بود تبدیل به جایی شد که در آنجا شهر گسسته شده بود. اما وقتی که دیوار برلین در سال ۱۹۸۹ خراب شد دروازه براندنبورگ فورا تبدیل به نماد برلینی شد که دوباره یکپارچه شده است.

دروازه براندنبورگ  (Brandenburg Gate)دروازه ای تاریخی که در قرن هجدهم به عنوان نماد صلح ساخته شد معروف ترین اثر تاریخی برلین است. در طول جنگ سرد برلین به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم شد و چون این دروازه در نزدیکی مرز برلین شرقی و غربی بود تبدیل به جایی شد که در آنجا شهر گسسته شده بود. اما وقتی که دیوار برلین در سال ۱۹۸۹ خراب شد دروازه براندنبورگ فورا تبدیل به نماد برلینی شد که دوباره یکپارچه شده است. این دروازه در تقاطع دو خیابان ابرت و لیندن قرار دارد، در ابتدا قسمتی از دیواری بود که اطراف برلین را احاطه کرده و ورودی اصلی به شهر محسوب می شد. براندنبورگ، تنها دروازه ای است که از دیوار قدیمی این شهر به جای مانده است. دروازه براندنبورگ که تبدیل به نماد نظامی گری پروسی شده بود در طول جنگ جهانی دوم به شدت آسیب دید. این دروازه در بین سال های ۱۹۵۶ تا  ۱۹۵۸ توسط برلین شرقی مورد مرمت قرار گرفت و برلین غربی هزینه بازسازی ارابه ویران شده را پرداخت کرد. در آن زمان صلیب آهنی و عقاب توسط رژیم کمونیست از روی ارابه برداشته شد اما مجددا در محل قبلی خود نصب گردید.


ساخت دروازه
این دروازه تاریخی به دستور امپراتور ویلیام دوم ساخته شد تا جایگزینی برای دروازه قدیمی باشد. معمار کارل گوتهارد طراحی دروازه جدید را انجام داد دروازه ای که ۶۵.۵ متر عرض و ۲۸ متر طول داشت. نام دروازه را دروازه صلح گذاشتند چون نمادی از دوره صلح بعد از جنگ در طی سلطنت فردریک کبیر بود. ساخت این دروازه در سال ۱۷۷۸ شروع شد و به طور رسمی در سال ۱۷۹۱ افتتاح گشت. کامل شدن تزئینات این پل چهار سال دیگر به طول انجامید تزئیناتی که شامل نقوش برجسته ای بودند که داستان های اساطیری یونانی را به تصویر می کشیدند. دروازه پنج مسیر داشت، بخش مرکزی و بزرگ ترین مسیر آن فقط مخصوص خانواده سلطنتی بود، معابر مجاور برای استفاده اشراف بود و شهروندان عادی فقط اجازه داشتند تا از دو مسیر بیرونی استفاده کنند.

ارابه های بالای پل
ارابه برنز پیروزی که در بالای پل قرار دارد در سال ۱۷۹۳ توسط مجسمه ساز معروف آلمانی به نام «یوهان گوتفرید شادو» ساخته شد. این ارابه که چهار اسب دارد توسط الهه بالدار صلح رانده می شود.
در سال ۱۸۰۶ زمانی که برلین توسط سربازان فرانسوی اشغال شد ناپلئون دستور داد تا این ارابه به پاریس برده شود. بعد از اینکه ناپلئون در «جنگ واترلو» شکست خورد ارابه دوباره به برلین بازگردانده و به نماد پیروزی تبدیل و یک صلیب آهنی و عقاب به تاج گل الهه اضافه شد. در همان زمان میدان نزدیک این دروازه به «پاریسر پلاتز» تغییر نام داد.

بعد از جنگ جهانی دوم
دروازه براندنبورگ که تبدیل به نماد نظامی گری پروسی شده بود در طول جنگ جهانی دوم به شدت آسیب دید. این دروازه در بین سال های ۱۹۵۶ تا  ۱۹۵۸ توسط برلین شرقی مورد مرمت قرار گرفت و برلین غربی هزینه بازسازی ارابه ویران شده را پرداخت کرد. در آن زمان صلیب آهنی و عقاب توسط رژیم کمونیست از روی ارابه برداشته شد اما مجددا در محل قبلی خود نصب گردید.

دیوار برلین
در ۱۴ آگوست سال ۱۹۶۱ ، یک روز بعد از ساخت دیوار برلین، دروازه براندن بورگ بسته شد. میدان پاریسر پلاتز به میدانی شد که هیچ رفت و آمدی در آن صورت نمی گرفت و این دروازه نمادی از جدایی برلین از آلمان شد. بعد از اینکه در نهایت این دیوار در سال ۱۹۸۹ خراب شد مردم به این دروازه هجوم آوردند تا جشن بگیرند. این دروازه که در دسامبر همان سال دوباره بازگشایی شد در بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲ به طور کامل مورد بازسازی قرار گرفت و امروز نمادی از آلمان یکپارچه است.