در رمضان مردم‌ روزه‌ می‌گیرند‌ بدین طریق که هیچ‌کس در روز هیچ‌چیز نمی‌خورد و نمی‌آشامد.

ماه مبارک رمضان یکی از مناسبت‌های مذهبی مسلمانان است که مملو از رحمت و مغفرت الهی است. مردم کشور ایران نیز در این ماه مبارک هماهنگ با یک دیگر بیش از پیش به خداوند نزدیک و آماده رفتن به میهمانی خالق هستی می‌شوند. کاتف روسی (1623 م/ 1032 ق) در‌ شرح‌ مشاهدات‌ خود در مورد ماه رمضان و عبادات ایرانیان در این ایام می‌نویسد: در رمضان مردم‌ روزه‌ می‌گیرند‌ بدین طریق که هیچ‌کس در روز هیچ‌چیز نمی‌خورد و نمی‌آشامد. به‌محض اینکه آفتاب غروب کرد‌ هـمه‌ شـروع به خوردن و آشامیدن می‌کنند و در میدان به تفریح و رقصیدن می‌پردازند و نمایش‌های گوناگونی‌ نشان‌ می‌دهند‌. شب همه‌شب شمع‌ها و پیه‌سوزها و چراغدان‌ها روشن است.   روزه سالی یک‌بار است. هلال‌ ماه‌ نو‌ در آسمان رؤیت گردید دومین عید برگزار می‌شود. “عید رمضان” یـا عید فطر در این‌ عید‌ جوش‌وخروش عجیبی در مردم به وجود می‌آید و خـوردن و آشـامیدن در هـمه‌ی ساعات‌ شبانه‌روز‌ آزاد‌ می‌شود. در شب عید سراسر شب را مردمان بیدار می‌مانند و از سر شب به شیپور‌ و سرنا‌ زدن‌ و نـقاره ‌ ‌کـوفتن می‌گذرد و دومرتبه شمع‌ها به بازارها و دکان‌ها و قهوه‌خانه‌ها روشن می‌شود. در‌ میدان‌ها‌ پای‌کوبی‌ها و دستک زنـی‌ها مـی‌کنند.


منبع:سفرنامه  فدت آفاناس یویچ کاتف به ایران، ترجمه  محمدصادق همایون فرد، بی نا، بی جا، 1336، ص 19