شاه سیاست‌های امریکا در برابر ایران را خطرناک می‌دانست و معتقد بود که این سیاست‌ها به سقوط ایران منجر خواهد شد، این سقوط نه تنها برای ایران بلکه برای جغرافیای سیاسی خاورمیانه بسیار سهمگین ارزیابی شد که در صورت وقوع منجر به تغییر وضع جغرافیایی خاورمیانه خواهد شد.

شاه در اوایل دهه 1340، به آمریکا سفر کرد تا سران آمریکایی را متقاعد به برکناری امینی نماید. شاه با القای این نکته که سیاست آمریکا در حمایت از امینی می‌تواند تا چه حد برای آمریکا خطرناک باشد، تلاش نمود تا امینی را خطری بزرگ جلوه دهد و وجود او را برای روابط دو طرف تهدیدآمیز تلقی نماید.
«در این مسافرت شاه نطق‌های زیادی را در حضور کندی و نیز برخی دیگر از مقامات امریکایی ایراد کرد، مضمون سخنرانی‌های وی این بود که ایران برای دفاع از خود نیازمند اسلحه‌های جدید است، یعنی چیزی که از بدو روی کار آمدن کندی صدورش به ایران با مشکلات زیاد صورت می‌گرفت. شاه از اهمیت ایران و موقعیت استراتژیک آن سخن به میان آورد و اینکه وضع به گونه‌ای است که از دست رفتن ایران به هیچ وجه قابل جبران نیست. شاه سیاست‌های امریکا در برابر ایران را خطرناک می‌دانست و معتقد بود که این سیاست‌ها به سقوط ایران منجر خواهد شد، این سقوط نه تنها برای ایران بلکه برای جغرافیای سیاسی خاورمیانه بسیار سهمگین ارزیابی شد که در صورت وقوع منجر به تغییر وضع جغرافیایی خاورمیانه خواهد شد. او می‌گفت اگر ایران سقوط کند تمامی خاورمیانه با بحران رو به رو خواهد شد، شاه ادامه حیات صنایع اروپا را با ذخایر نفتی ایران مرتبط دانست و خاطرنشان کرد که اگر امریکا و اروپا به عواقب وخیم اقدامات خود در مورد ایران نیندیشند؛ چرخ صنایع آنها از کار خواهد افتاد. شاه پیش‌بینی‌های رایج محافل سیاسی غرب در مورد آینده ایران و توصیف اینکه وضع این کشور در موقعیتی انفجارآمیز قرار دارد را در زمره غیب‌گوئی‌های غربی‌ها تلقی کرد و آن را به باد تمسخر گرفت.»


منبع: حسین آبادیان، دو دهه واپسین حکومت پهلوی، تهران، موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، 1383، صص 231- 232