شاه صدرالدین پس از مرگ پدرش بقعه شیخ صفی‌الدین را توسط استاد معماری که با خود از مدینه آورده بود با بهائی گران ساخت. می‌گویند که طرح و شکل چنین بنائی مربوط به معجزات شاه صدرالدین که مانند پدرش صاحب کرامات بوده است می‌شود‌‌.

بقعه شیخ صفی‌الدین یکی از بناهای مهم در دوره صفویه است. این بقعه در همان دوره با هزینه بالا و به کارگیری هنرمندان و معماران مشهور آن دوره بنا گردید. یکی از افرادی که نقش مهمی در ایجاد این بنا داشته است شاه صدرالدین است. آدام اولئاریوس از جهانگردان آن دوره در رابطه با او  این بقعه آورده است:
«شاه صدرالدین پس از مرگ پدرش این بقعه را توسط استاد معماری که با خود از مدینه آورده بود با بهائی گران ساخت. می‌گویند که طرح و شکل چنین بنائی مربوط به معجزات شاه صدرالدین که مانند پدرش صاحب کرامات بوده است می‌شود‌‌.‌ او به استاد معمار دستور می‌دهد که چشمان خود را ببندد، معمار مزبور در حالتی روحانی تصویر ساختمانی را در ذهن خود مشاهده می‌کند که همان را پایه و طرح کار خود قرار می‌دهد و مبادرت به ساختن آن می‌کند‌‌.‌ شاه جنید حیاط را گسترش داد و حیاط‌های مقدم و چند ساختمان را به آن اضافه کرد که اکنون بقعه تبديل به يك قصر وسيع و بزرگ شده است و روزانه مانند يك كاخ با اهمیت و معظم در آنجا رفت و آمد می‌شود‌‌.‌ به سبب وجود موقوفات سلطنتی‌، مالیات‌های مرتب و دریافت صدقات در هر روز و نذورات مداخل بقعه به چندین میلیون میرسد و می‌توان گفت که با این در آمد لشگر بزرگی را می‌شود فراهم و مجهز کرد که شاه فاقد آن است، زیرا در کنار مبلغ معتنابهی پول نقد، اینجا و آنجا خانه‌ها، اراضی و خدمه بسیاری پراکنده‌‌اند که هروز به دارائی این گنج می‌افزایند‌.»



منبع:  آدام اولئاریوس، سفرنامه اولئاریوس، تهران، سازمان انتشاراتی و فرهنگی ابتکار، 1363، ص 132