اردبیل بواسطه تجارت بزرگ ابريشم که از گیلان همسایه نزدیکش به آنجا می‌آید و هم بواسطه مقبره شاه صفی اول و بعضی از شاهزاده‌های آن خانواده مشهور است

شهر اردبیل نیز در دوره صفویه به مانند شهر تبریز، معروف و شناخته شده بود. این شهر نیز در آن دوره از امکانات خاصی برخوردار بود و موقعیت جغرافیایی آن تجارت گسترده‌ای را در بخش‌های مختلف به وجود آورده بود:
«اردبیل چون از تبریز دور نیست قریب به همان درجات عرض و طول تبریز به اختلاف دقیقه از شهر واقع شده است. بواسطه تجارت بزرگ ابريشم که از گیلان همسایه نزدیکش به آنجا می‌آید و هم بواسطه مقبره شاه صفی اول و بعضی از شاهزاده‌های آن خانواده مشهور است. خیابان‌های آن بسیار قشنگ و مصفا است، به واسطه درخت‌های بزرگ چنار كه از دو طرف بخط مستقیم و فاصله متساوی کاشته شده است‌.‌ بزرگی شهر بعد متوسط است و در يك شكاف قشنگ کوهی واقع شده است‌.‌ کوه ساوالان که بشهر نزدیکتر است مرتفع‌ترین جبال مدیست‌.‌ خانه‌های اردبیل هم مثل همه شهر‌های ایران از گل و خاک بنا شده و کوچه‌های خیلی تنك و کج و معوج و بی‌قرینه‌ای دارد ؛ فقط يك كوچه قشنگ دارد که در منتها الیه آن کلیسای ارامنه واقع شده است. رود کوچکی از وسط شهر می‌گذرد که سرچشمه آن از جبال مجاور و از مشرق بمغرب جاریست، این رود به چندین نهر منقسم می‌شود و باغات شهر را مشروب می‌نمایند و در نقاط مختلفه درخت کاشته‌‌اند‌‌ که مایه تفریح و صفای شهر شده است‌.»


منبع.ژان باتیست تاورنیه، سفرنامه تاورنیه، ترجمه ابوتراب نوری، تهران، کتابخانه سنائی، 1336، صص 73- 74