امام در دوره رضاخان و در عنفوان جوانی، تجربه‌های سیاسی بسیاری اندوخت و با سقوط رضاخان و شکسته شدن اختناق پلیسی فرصت را مغتنم شمرد و به طرح اندیشه سیاسی خود پرداخت.

بخش مهمی از دوران تحصیل و جوانی امام با دوره رضاشاه مصادف بود. فعالیت سیاسی امام در این دوره چندان آشکار نیست. به عبارتی فعالیت‌های ایشان در این دوره محدود بود؛ با این حال فعالیت‌های اصلی و رسمی ایشان از دوره پهلوی دوم آغاز شد:

«وی سال‌ها پیش همزمان با عزیمت آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حایری به قم و تأسیس حوزه علمیه قم ۱۳۰۰ ش) به آن شهر عزیمت کرد و همان گونه که خود می‌گوید: «من از همان ابتدا از آغاز کودتای رضاخان تا امروز شاهد همه مسائل بوده‌ام». از همان ابتدای سنین جوانی اشتغالات سیاسی خود را آغاز نمود. در دوره رضاخان و در عنفوان جوانی، تجربه‌های سیاسی بسیاری اندوخت و با سقوط رضاخان و شکسته شدن اختناق پلیسی فرصت را مغتنم شمرد و به طرح اندیشه سیاسی خود پرداخت. انتشار کتاب کشف الاسرار (۱۳۲۲ ش. توسط ایشان که در پاسخ به شبهات نویسنده کتاب اسرار هزار ساله (حکمی‌زاده) نگاشته شد اولین گام در ارائه طرح نوینی از حکومت اسلامی بود. یک سال بعد نخستین بیانیه سیاسی خود را که در آن آشکارا علمای اسلام و جامعه اسلامی را به قیام عمومی فرا خوانده بود، صادر کرد.»


منبع: علیرضا زهیری، عصر پهلوی به روایت اسناد ساواک، تهران، دفتر نشر و پخش معارف، 1379، ص 204