شهر سلطانیه بردشتی هموار در حالی که هر دو طرف آن را رشته کوه هائی از جمله در سوی راست کوه کیدر پیامبر فراگرفته واقع شده است. این شهر از دور به سبب داشتن چند منزل برج و ستون بلند، زیبا به چشم می‌آید
دریافت صفحه با کد QR
شهری که از دور زیبا و از نزدیک خرابه بود
24 مهر 1402 ساعت 11:03
شهر سلطانیه بردشتی هموار در حالی که هر دو طرف آن را رشته کوه هائی از جمله در سوی راست کوه کیدر پیامبر فراگرفته واقع شده است. این شهر از دور به سبب داشتن چند منزل برج و ستون بلند، زیبا به چشم می‌آید
سلطانیه امروزه نام یک گنبد بسیار معروف در زنجان است؛ اما این نام در قدیم علاوه بر گنبد، نام یک شهر نیز بود. شهری که از نظر ظاهری و امکانات، تفاوت چندانی با اکثر شهرهای ایران در آن دوره نداشت. آدام اولئاریوس از سیاحان آلمانی در کتاب خود به توصیف این شهر پرداخته است:
«شهر سلطانیه بردشتی هموار در حالی که هر دو طرف آن را رشته کوه هائی از جمله در سوی راست کوه کیدر پیامبر فراگرفته واقع شده است. این شهر از دور به سبب داشتن چند منزل برج و ستون بلند، زیبا به چشم می‌آید لکن از درون خرابه ایست که حتی دیوار‌های آن نیز تقریباً به طور کامل فرسوده شده است. سلطانیه گویا در قدیم یکی از شهرهای مهم و باشکوه مملکت با در ازائی حدود بیش از نیم مایل بوده باشد، زیرا درست نیم مایل مانده به شهر، طرف راست جاده‌ای که به همدان منتهی می‌شود هنوز يك برج و دروازه سنگی که باید متعلق به این شهر باشد وجود دارد سلطانیه به دست سلطان محمد خدابنده ساخته و پایتخت شده است. وجه تسمیه شهر نیز از آن جاست که پادشاهان قدیم خویش را شاه نمی‌خواندند بلکه مانند ترك‌ها به خود سلطان اطلاق می‌کردند. بخشی از شهر وسیله تیمور لنگ و بخش دیگر به دست یکی از حکام همانجا، به سبب شورش اهالی شدیداً منهدم و خراب شده است.»
منبع: آدام اولئاریوس، سفرنامه اولئاریوس، تهران، سازمان انتشاراتی و فرهنگی ابتکار، 1363، ص 147
کد مطلب: 49353