مسجدی که شاه صفی در آنجا مدفون است منضم به چندین بنای دیگر شده است که مدخل آنها از طرف میدان است که در جنوب آن يك كرياس عالی دیده می‌شود

شاه صفی از پادشاهان معروف صفوی از جمله پادشاهانی است که در مسجدی به نام خود مدفون شده است. مسجدی که شاه صفی در آن دفن شد در دوره صفوی نیز یکی از زیباترین مساجد ایران محسوب می‌شد. این مسجد به دلیل معماری و ظاهر زیبای خود چشم هر کسی از جمله سیاحان خارجی را نیز به خود جلب می‌کرد:

«مسجدی که شاه صفی در آنجا مدفون است منضم به چندین بنای دیگر شده است که مدخل آنها از طرف میدان است که در جنوب آن يك كرياس عالی دیده می‌شود. درب مدخل مسجد با زنجیری از آهن صلیب‌وار که به حلقه‌های محکم وصل شده حراست می‌شود. هر مقصر وجنایت کاری که دست بآن زنجیر برساند وداخل محوطه اول بشود در امان است و کسی نمی‌تواند او را دستگیر نماید. حیاط مسجد بزرگ و طولانيست و از طرف خارج پشت دیواری که به میدان نگاه می‌کند تمام طول دیوار دکاکین برای کسبه و اهل صنعت ساخته شده است. از این حیاط بزرگ اول داخل حیاط دویم می‌شوند که وسعتش کمتر است و با تخته سنگ‌های صاف مفروش شده است، یک جوی آب هم از وسط آن می‌گذرد. درب مدخل این حیاط هم مثل حیاط اول بزرگ و همانطور زنجیر آهنی بدان نصب شده است و در سمت دست چپ در گوشه حیاط بزرك واقع است و بتوسط يك كرياس داخل شده به طرف يك ايواني كه به سبك مملکت ساخته‌اند میرود.... در روی آن ایوان همه قسم مردم از زوار و متحصنین که بواسطه امور مختلفه بآنجا پناه آورده‌اند دیده می‌شوند و در این حیاط است که واردین وقت دخول ترك اسلحه و چوب و عصا نموده از درب بزرگ و زنجير آهنی عبور می‌نمایند و به ملائی که همیشه آنجا نشسته و کتاب‌هایی در پیش دارد احسانی نیاز می‌نمایند.»



منبع: ژان باتیست تاورنیه، سفرنامه تاورنیه، ترجمه ابوتراب نوری، تهران، کتابخانه سنائی، 1336، صص 74- 75