شهید مطهری بخش مهمی از نگارشات خود را با کمترین امکانات موجود انجام دادند. بسیاری از مطالعات و تحقیقات ایشان به اتاقی کوچک در دانشکده الهیات محدود بود.

شهید مطهری بخش مهمی از نگارشات خود را با کمترین امکانات موجود انجام دادند. بسیاری از مطالعات و تحقیقات ایشان به اتاقی کوچک در دانشکده الهیات محدود بود. آن اتاق کوچک علاوه بر آنکه محل تحقیقات علمی استاد بود، مرکزی برای فعالیت‌های سیاسی نیز بود:

«سال‌های سال ایشان در اتاق گروه می‌رفتند که اتاق آبرومند و منظمی بود. کارهای گروه بعضی وقت‌ها به هر حال متفاوت بود. نیم ساعت یک ساعت این‌ها را انجام می‌دادند. بعدا تمام وقتشان در یک اتاق دیگری بود، برای مطالعاتشان و برای نگارش همین کتاب‌هایی که الان در دسترس همه هست. تقریبا همه این کتاب‌ها در دانشکده الهیات نوشته شده؛ چون استاد از وقتی که به تهران آمدند، سال 31 به بعد به نگارش این کتاب‌ها و مقالات آغاز کردند. همه در همین دانشگاه الهیات، یک اتاق دیگری بود که آن اتاق دیگر شاید به طول 4 متر یا 5 متر و به عرض 2 متر خیلی اتاق کوچکی بود. در همان جایی که مرکز حزب هم شد. بعدا نزدیک میدان. آن وقت‌ها می‌گفتند میدان سرچشمه. حالا من یادم نیست میدان چی می‌گویند. به هر حال یک اتاقی داشتند. این اتاق را یک مقدار درش باز بود. برای این که کسی رفت و آمدی داشته باشد و هوا کثیف نشود و در ضمن کسی آن جا مزاحم حال ایشان نباشد. حتی ناهار آن جا می‌ماندند و یک غذای ساده‌ای برای ایشان برده می‌شد و صرف می‌کردند. یک تختخواب هم آن جا باز داشتند. یک ربع استراحت می‌فرمودند و مجددا مشغول کارهایشان می‌شدند. این کارهای علمی هم چنان ادامه پیدا می‌کرد و منتها متناسب با وضع و حالات مختلفی بود.»


منبع: حسن ابراهیم‌زاده، از چشمه تا دریا، مجموعه خاطرات درباره استاد شهید مرتضی مطهری، قم، مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما، 1385، صص 25- 26