لحن مطبوعات و رسانهها از این تاریخی که آقای کمالوند ملاقات کرد به بعد عوض شد و به جای رفراندوم لفظ تصویب «ملی» را به کار بردند که این هم البته فریب بود اسمش را عوض کردند و گرنه همان موضوع رفراندوم بود.
در دیدار کمالوند و شاه چه گذشت؟
15 آبان 1402 ساعت 14:19
لحن مطبوعات و رسانهها از این تاریخی که آقای کمالوند ملاقات کرد به بعد عوض شد و به جای رفراندوم لفظ تصویب «ملی» را به کار بردند که این هم البته فریب بود اسمش را عوض کردند و گرنه همان موضوع رفراندوم بود.
رفراندم شان برای لایحه انقلاب سفید از همان ابدا موافقان و مخالفان خاص خود را داشت. روحانین از جمله مخالفان اصلی این لایحه بودند. از این رو چندین بیانیه، اعلامیه سیاسی و حتی دیدار سیاسی میان نمایندگان روحانیون با شاه جهت انصراف او از این اقدام صورت گرفت. یکی از این دیدارها دیدار آقای کمالوند با شاه بود:
«در ۲۸ دی ماه ١٣٤١ و سرلشکر پاکروان رئیس ساواک نیز در اول بهمن به دیدار علمای قم رفتند تا علما را نسبت به اجرای انقلاب سفید توجیه کنند. از طرفی نیز یکی از علمای قم حاج آقا روحالله کمالوند (رئیس حوزه علمیه لرستان) که با دربار روابطی خوبی داشت برای رساندن نظر علما با شاه دیدار میکند. شاه در این دیدار اعلام کرد اگر آسمان زمین بیاید زمین آسمان برود، من باید این را اجرا کنم بعد هم تهدید کرد و گفت: اگر من این را اجرا نکنم، یک آدمهایی میآیند این طرح را اجرا میکنند که به دین اعتقادی ندارند و مسجدها را روی سر شما خراب میکنند و در واقع تهدید کرد. ایشان توضیحات دادند شاه گفته که خوب شما یک خرده از این علمای تسنن یاد بگیرید تبعیت از شاه را آقای کمالوند هم گفتند: «آنها حقوقبگیر دولت هستند. روحانیت شیعه که حقوقبگیر دولت نیست ما باید تکالیف مان را انجام بدهیم بحث فایدهای نداشت آقای کمالوند به شاه میگوید تو خودت مصدق را به خاطر اینکه رفراندوم کرد (چون مصدق یک رفراندومی را اعلام کرد) با او برخورد کردی، بعد خودت آمدهای داری رفراندوم میکنی؟» لذا لحن مطبوعات و رسانهها هم از این تاریخی که آقای کمالوند ملاقات کرد به بعد عوض شد و به جای رفراندوم لفظ تصویب «ملی» را به کار بردند که این هم البته فریب بود اسمش را عوض کردند و گرنه همان موضوع رفراندوم بود.»
منبع: علیرضا اسلامی گیلانی، تاریخ شفاهی زندگی و مبارزات شهید محمدصادق اسلامی (شهید مکتب روحالله)، تهران، موسسه فرهنگی هنری و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1394، ص 70
کد مطلب: 49385