عده‌ای از تألیف یک کتاب مفید به زبان فارسی به جرم این که فارسی است و کسر شأن، خودداری می‌کنند و می‌گویند این کسر شأن ماست، چرا بیاییم به فارسی بنویسیم، به عربی بنویسیم.

شهید مطهری یکی از احیاگران نهضت فارسی در حوزه و علوم دینی است. ایشان در زمانی که اکثر روحانیون و طلاب بر منابع عربی و تالیف کتب به زبان عربی تاکید داشتند، به مذمت این اقدام پرداختند و بر احیای زبان فارسی در حوزه‌های علمیه تاکید کردند:

«این‌ها فکر می‌کنند علمی دارد توی فارسی این علم را مثلاً ارائه بکند این کسر شأن است. عرض شود که فرمودند که این یک بیماری اجتماعی است که گریبانگیر فضلای ما شده و یک انحراف بزرگ. از آموزش‌های عالی اسلامی است و پس از ذکر مطالبی، این نکته را یادآور شدند که به همان دلیل است که ما امروز از لحاظ کتب مفید، مخصوصا کتب دینی اسلامی و مذهبی و سودمند بیش از اندازه فقیریم. برای این که هرکسی برای خودش می‌رود توی عربی یک چیزی می‌نویسد. مردم از این‌ها هیچ اطلاعی پیدا نمی‌کنند. بنابراین، خیلی از حقایق مسایل اسلامی را عامه مردم ما نمی‌دانند. خیلی خرافات توی ذهنشان و توی جوامع ما وجود پیدا کرده که با همان‌ها آشنایی زیادی پیدا کردند. خوب این جا را دقت بفرمایید که نکته‌اش این جاست. هر مدعی فضلی حاضر است 10 سال یا بیش‌تر وقت صرف کند و یک...، به هم ببافد و به عنوان یک اثر علمی کتابی به عربی تألیف کند و با کمال افتخار نام خود را در پشت آن کتاب بنویسد. بدون آن که این کتاب یک ذره به حال اجتماع مفید فایده باشد، ولی از تألیف یک کتاب مفید به زبان فارسی به جرم این که فارسی است و کسر شأن خودداری کند. بگوید این کسر شأن ماست، چرا بیاییم به فارسی بنویسیم، به عربی بنویسیم. ده سال هم زحمت می‌کشند. ایشان می‌فرمایند این زحماتشان فقط یک ... که به هم بافته‌اند.»


منبع: حسن ابراهیم‌زاده، از چشمه تا دریا، مجموعه خاطرات درباره استاد شهید مرتضی مطهری، قم، مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما، 1385، ص 39