از آنجا که کشور انگلیس و هلند از نظر سیاسی و مذهبی به یکدیگر نزدیک بودند و در مقابله با حکومت‌‌‌‌‌های مرتجع و مذهبی اسپانیا و فرانسه در یک صف قرار داشتند، در اغلب جنگ‌‌‌‌‌های قرن ۱۷ متحد یکدیگر بودند.

کشورهای اروپایی در دوران آغاز استعمارگری اروپا، جبهه‌بندی‌های متعددی را علیه یکدیگر آغاز کردند. با این حال منافع و برخی از ارزش‌های مشترک آن‌ها را در یک گروه قرار می‌داد و برخی از تضادهای سیاسی منجربه رویارویی آن‌ها می‌شد. در بین کشورهایی که در یک جبهه قرار داشتند، هلند و انگلیس دو متحد استراتژیک محسوب می‌شدند.
 
«از آنجا که کشور انگلیس و هلند از نظر سیاسی و مذهبی به یکدیگر نزدیک بودند و در مقابله با حکومت‌‌‌‌‌های مرتجع و مذهبی اسپانیا و فرانسه در یک صف قرار داشتند، در اغلب جنگ‌‌‌‌‌های قرن ۱۷ متحد یکدیگر بودند به خصوص در برابر امتیازات تجاری و پایگاه‌‌‌‌‌های سوداگری در شرق که دارای منافع مشترک بودند، با یکدیگر وحدت کامل داشتند و پایگاه‌‌‌‌‌های تجاری آنان اکثراً در کنار یکدیگر قرار داشت. رشد و گسترش شرکت هند شرقی هلند بر مبنای شکوفایی اقتصاد خود هلند قرار داشت. این کشور کوچک که آزادی مذهبی تا حدود زیادی در آن وجود داشت، به زودی پناهگاه مظلومان اروپا شد، چون در آن زمان اغلب پروتستان‌‌‌‌ها در کشور‌‌‌‌‌های اسپانیا و فرانسه و آلمان تحت تعقیب بودند. مهاجران زیادی راه هلند را در پیش گرفته و آنجا را محل امنی برای خود یافتند این مهاجران اغلب صنعتگران و روشنفکران آن زمان اروپا بودند که با تعصبات مذهبی پاپ و کلیسا مبارزه‌‌‌‌ می‌کردند و در رونق اقتصاد هلند نقش به سزایی داشتند.»


منبع: علیرضا ثقفی خراسانی، سیر تحولات استعمار در ایران، مشهد، نشر نیکا، 1375، صص 33- 34