احمد علی‌آبادی از جمله کسانی بود که سوء استفاده های فراوانی داشت که بخشی از آن، بیش از اندازه آشکار بود ولی علیرغم تمامی گزارشات و اعتراضاتی که اعضای ماسونی به او داشتند، همواره مورد حمایت شریف امامی بود.

روابط در درون حکومت پهلوی بر اساس رابطه بود و افراد به واسطه آشنایی با یکدیگر، حامی هم و نیز فسادهای یکدیگر بودند. از این رو در بسیاری از موارد افراد به اشکال مختلف دست به فساد می‌زدند اما هیچ مرجعی جهت رسیدگی به فسادها وجود نداشت. نمونه‌ای از این نوع رابطه را می‌توان در لژ فراماسونری و در ارتباط با شریف امامی مشاهده کرد.
«جعفر شریف امامی از جمله فراماسونرهایی بود که از تشکیلات فراماسونری حقوق دریافت می‌کرد و به عنوان استاد اعظم لژهای ایرانی، با استادان اعظم لژهای جهان رابطه داشت. وی علاوه بر ریاست لژ بزرگ ایران، ریاست گراند لژ تهران و عضویت در هیئت مدیره انجمن طرفداران حکیم زکریای رازی را نیز عهده دار بود. یکی دیگر از اعضای مؤثر فراماسونری که به سمت بزرگ دبیری لژ بزرگ ایران رسیده بود، احمد علی‌آبادی بود. او از جمله کسانی بود که سوء استفاده های فراوانی داشت که بخشی از آن، بیش از اندازه آشکار بود ولی علیرغم تمامی گزارشات و اعتراضاتی که اعضای ماسونی به او داشتند، همواره مورد حمایت شریف امامی بود، یکی از اقدامات او این بود که از طرف شریف امامی، بخشنامه‌ای صادر کرد تا اعضای فراماسونری، هر یک مبلغ 10000ریال جهت کمک به احداث ساختمان فراماسونری، پرداخت کنند. در مدت یک سال 20000000 ریال جمع آوری شد ولی هیچ اثری از ساختمان نبود و یکی از پاسخ‌هایی که به افراد در خصوص علت عدم شروع به کار ساختمان داده می‌شد، این بود که، مگر با این پول می‌شود ساختمان ساخت.»



منبع: جعفر شریف‌امامی به روایت اسناد ساواک، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1385، صص 29- 30