آیت‌الله دستغيب منبر می‌رفتند و علیه رژیم و جنایات و اقدامات ضد اسلامی آن به طور مبسوط سخن می‌گفتند و هرگاه از حضرت آیت‌الله العظمی خمینی (ره) نام می‌بردند، مردم صلوات می‌فرستادند

وقتی نهضت امام خمینی در دهه 1340 آغاز شد، برخی از مردم و حتی علما، نهضت ایشان را چندان جدی نمی‌گرفتند. اما آیت‌الله دستغیب از جمله افرادی بود که نسبت به بسیاری از وقایع سیاسی آن دوره که با مبارزات امام آغاز شده بود، واکنش نشان داد و بارها به طرق مختلف به افشتگری علیه حکومت پهلوی پرداخت. از جمله این وقایع، حادثه فیضیه قم است.

«حجت الاسلام سید علی‌اصغر دستغیب در خاطرات خود گفته است:
«آیت‌الله دستغيب منبر می‌رفتند و علیه رژیم و جنایات و اقدامات ضد اسلامی آن به طور مبسوط سخن می‌گفتند و هرگاه از حضرت آیت‌الله العظمی خمینی (ره) نام می‌بردند، مردم صلوات می‌فرستادند».
وی همچنین در بخش دیگری از خاطرات خود آورده است:
ایام نوروز سال 1342 امام (رضوان الله عليه) عزای عمومی اعلام کرده بودند. یک روز وارد منزل آیت‌الله شهید دستغیب شدم، دیدم کنار دست ایشان چند ردیف اعلامیه‌های چاپی است. سؤال کردم. ایشان فرمودند اعلامیه‌های جدیدی است که از قم رسیده است. ترتیب پخش اعلامیه‌ها داده شد».
حمله کماندوهای رژیم شاه به مدرسه فیضیه قم بازتاب وسیعی در سراسر ایران داشت و با توجه به نزدیکی محرم این حادثه با غارت خیمه‌های اهل بیت (ع) در کربلا مقایسه شد. دکتر حیدر علی نجابت بازتاب واقعه حمله به مدرسه فیضیه قم را چنین تشریح کرده است:
ماجرای فیضیه واقعا برای اتحاد مردم مسلمان ایران نقطه عطفی بود. آقایان در شیراز دور هم جمع شدند و تصمیم گرفتند اجتماعی متحد داشته باشند. از این رو مسجد جامع، مرکز فعالیت‌های سیاسی شد. رضوان خدا بر شهید آیت‌الله دستغیب، که بسیار بسیار از مرحوم آیت‌الله محلاتی تجلیل می‌کرد؛ چون ایشان می‌دانستند که تشکیل یک تجمع بزرگ بدون حضور و سرپرستی ایشان عملا ممکن نیست. آیت‌الله دستغیب نیز سخنگوی آن اجتماع بودند و سعی می‌کردند که هر شب مطالبی تازه برای مردم گفته شود و جمعیت نیز هر شب زیادتر می‌شد»»

 
منبع: حمید سفیدگر شهانقی و محمد چغتایی اراکی، زندگی و مبارزات آیت‌الله شهید سیدعبدالحسین دستغیب به روایت اسناد و خاطرات، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1392، صص 37- 38