در تیر ۱۳۱۴ ش. نظامیان با حمله به مسجد گوهرشاد، کشتار فجیعی به راه می‌اندازند و عده بی‌شماری از مردم را به شهادت می‌رسانند

یکی از جدی‌ترین مخالفت‌هایی که بعد از قانون کشف حجاب صورت گرفت، واقعه گوهرشاد بود. در این واقعه که یکی از جدی‌ترین رویارویی‌های مردم با حکومت بود، عوامل حکومت چهره واقعی خود را نشان دادند و با خشونت تمام، مردم را سرکوب کردند. در بخشی از ماجرای گوهرشاد آمده است:

«با اجتماع مردم در مسجد گوهرشاد، شخصی به نام شیخ محمدتقی نظام‌الدین معروف به بهلول، در سخنانی مردم را به مقاومت در مقابل دولت دعوت کرد، این سخنرانی‌ها دو تا سه روز ادامه یافت. افزون بر او، نواب احتشام - یکی از خدام - به روی منبر می‌رود و کلاه خود را زیر پا گذاشته و می‌گوید: «لعنت بر کلاه و مؤسس آن»، و کلاه را پاره کرده، دور می‌اندازد. همچنین در شب واقعه، روحانیون دیگری نیز به منبر رفته، برضد دستگاه حاکمه به سخنرانی می‌پردازند. پلیس مشهد قادر به متفرق کردن جمعیت نبود؛ بنابراین استاندار خراسان، از ارتش می‌خواهد که مردم را از اطراف صحن و مسجد گوهرشاد متفرق سازد. تا این که در تیر ۱۳۱۴ ش. نظامیان با حمله به مسجد گوهرشاد، کشتار فجیعی به راه می‌اندازند و عده بی‌شماری از مردم را به شهادت می‌رسانند. پس از این قتل عام، دستگیری علما و کسانی که در این جریان دخالت داشتند، به طور گسترده‌ای آغاز می‌گردد و این اعتراض به شدت سرکوب می‌شود»


منبع: علیرضا زهیری، عصر پهلوی به روایت اسناد ساواک، تهران، دفتر نشر و پخش معارف، 1379، ص 100