به هیچ وجه نمی‌توان به چاپارخانه اعتماد کرد. به ندرت چاپارخانه‌ای وجود دارد که در آنجا بتوان اسبی یافت

رفت و آمد در دوره قاجار عمدتا از طریق چاپارها صورت می‌گرفت. دلیل این موضوع هم عدم دسترسی به وسایا نقلیه جدید بود. با این حال چارپارها نیز در آن دوره با مشکلات زیادی مواجه بودند و استفاده از آنها به آسانی امکان‌پذیر نبود.
«ترتیب دادن وسایل سفر «چا پاری»، به تهران کار ساده‌ای نبود. و اما وضع راه‌ها و آبادی‌ها: اولی به علت وجود برف و گل و لای بی‌نهایت بد بود و دومی در بسیاری جاها مورد تجاوز و تاخت و تاز دزدان و راهزنان و ایلات و عشایر و سربازان منقضی خدمت بود و این عوامل حرکت در راه‌ها را هم از نظر سرعت و هم از حیث امنیت مخاطره آمیز می‌نمود. از این گذشته چنین می‌نماید که به هیچ وجه نمی‌توان به چاپارخانه اعتماد کرد. به ندرت چاپارخانه‌ای وجود دارد که در آنجا بتوان اسبی یافت.»


منبع: جمیز بیلی فریزر، سفرنامه فریزر معروف به سفر زمستانی، ترجمه منوچهر امیری، تهران، توس، 1364، صص 45- 46