حجت‌الاسلام افشاری: امام احترام فوق‌العاده‌ای نسبت به نوجوانان داشت. من هم در آن زمان ۱۸-۱۷ ساله بودم. مشاهده می‌کردم که هر کس وارد می‌شد حضرت امام تمام قد می‌ایستاد و احترام می‌کرد

امام با افراد و گروه‌های مختلف تعامل و رابطه گسترده‌ای داشت. جالب است که تعامل ایشان با جوانان و نوجوانان نیز بسیار خوب و گسترده بود. ایشان به اشکال مختلف، از جوانان به خصوص طلبه‌های جوان حمایت می‌کردند و فارغ از جایگاه خاص خود، فروتنانه به آنها احترام می‌گذاشتند.

«اینکه امام به ما این قدر لطف و محبت دارند، خوشحال بودم. از محضر امام خداحافظی کردم و بیرون آمدم که آشیخ حسن صانعی یک پاکتی به من داد. وقتی محتوای داخل پاکت را نگاه کردم متوجه شدم که امام نسبت به یک طلبه سطح پایین و با سن کم خیلی لطف کردند. به خصوص که ایشان در این گونه موارد سخت‌گیری می‌کردند. در همان زمان وقتی آشیخ حسن پاکت را داد عذرخواهی هم کرد که این برایم بسیار خوشایند بود. بعدها که به نجف برگشتم بر همین اساس علاقه به امام بود که در برابر مخالفان و معاندین می‌ایستادیم. بعضی از افراد هستند که الان سعی می‌کنند مقرب باشند ولی در آن زمان از مخالفان بودند. به هر حال اولین دیدار من با امام در قم و در منزل ایشان اتفاق افتاد که این دیدار برای من بسیار راهگشا و خوشایند بود.
وقتی که حضرت امام وارد نجف شدند بنده تقریبا سه شبانه روز به طور مستمر در منزل ایشان بودم. هر وقت که به بیرون می‌رفتیم و بر می‌گشتیم حضرت امام جهت احترام تمام قد بلند می‌شد و می ایستاد و سپس می‌نشست. ایشان احترام فوق‌العاده‌ای نسبت به نوجوانان داشت. من هم در آن زمان ۱۸-۱۷ ساله بودم. مشاهده می‌کردم که هر کس وارد می‌شد حضرت امام تمام قد می‌ایستاد و احترام می‌کرد.»


منبع: محمدرضا احمدی، خاطرات حجت‌الاسلام والمسلمین محمد افشاری، تهران، موسسه فرهنگی هنری و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1390، ص 36