کانون بانوان وظیفه داشت در جهت تعمیم و توسعه فرهنگ جدید و جنبش تجددخواهان و به عبارت دیگر متجدد کردن بانوان، تلاش کند.

مسائل مربوط به زنان یکی از مهمترین عرصه‌هایی بود که با تغییر و تحولات مهمی روبرو شد. مهمترین اهداف رضاشاه در این عرصه، بر پایه تجددخواهی و پیاده کردن الگوهای غربی در مورد زنان به شکل اجباری بود. او اجرای این اهداف را با ایجاد کانون‌هایی که رهبری آن بر عده دخترانش بود آغاز کرد. از جمله این کانون‌ها می‌توان به کانون بانوان اشاره کرد.
«در ۲۲ اردیبهشت ۱۳۱۴ش. به دستور رضاشاه، علی‌اصغر حکمت، وزیر معارف وقت، عده‌ای از زنان فرهنگی را به محل دارالمعلمات فرا خواند، تا جمعیتی را تشکیل دهند و اساسنامه آن را به تأیید وزیر معارف برسانند و با حمایت دولت، پیشقدم نهضت آزادی زنان ایران باشند. این جمعیت در جلسات بعد نام «کانون بانوان» را برای خود اختیار کرد. در اساسنامه این کانون، ریاست عالیه آن را شمس پهلوی بر عهده داشته و وزارت معارف آن را معاضدت و مراقبت می‌کرده است. این کانون وظیفه داشت در جهت تعمیم و توسعه فرهنگ جدید و جنبش تجددخواهان و به عبارت دیگر متجدد کردن بانوان، تلاش کند. همان‌طور که بدرالملوک بامداد اشاره دارد، اعضای کانون از طریق برپایی مجالس سخنرانی و سایر اجتماعات، زنان را به ترک چادر تشویق و ترغیب می‌نمودند. زنان عضو این جمعیت از نخستین کسانی بودند که پیش از روز کشف حجاب، یعنی ۱۷ دی ۱۳۱۴ش. بدون چادر در معابر عمومی حرکت کردند و پلیس طبق دستور محرمانه وظیفه حمایت آنها را داشت.»


منبع: علیرضا زهیری، عصر پهلوی به روایت اسناد ساواک، تهران، دفتر نشر و پخش معارف، 1379، ص 46