شرکت‌های خارجی برای کسب مجوز در امور تجاری و بازرگانی سریعترین و مطمئن‌ترین راه را استفاده از نفوذ دربار می‌دانستند..

بسیاری از اعضای خاندان پهلوی با شرکت‌های و اشخاص حقیقی خارجی در ارتباط بودند و از این پل ارتباطی برای منافع شخصی متقابل استفاده می‌کردند. برای نمونه می‌توان به برخی از زد و بندهای سیاسی غلامرضا پهلوی با یک یا چند شرکت آمریکایی اشاره کرد:

«شرکت‌های خارجی برای کسب مجوز در امور تجاری و بازرگانی سریع‌ترین و مطمئن‌ترین راه را استفاده از نفوذ دربار می‌دانستند شرکت لواوی از جمله این شرکت‌هاست که انجام توافقنامه با شرکت نفت را منوط به پادرمیانی غلامرضا می‌داند و از وی می‌خواهد که این موضوع را با مقامات مطرح کند. امروز دکتر فلاح قول مساعدت داد و عقیده‌اش آن بود که اگر والاحضرت با وی تماس گیرد مورد ما بی‌هیچ تأخیری حل خواهد شد. این نفوذ فروشی درباریان به ازای گرفتن مبالغ هنگفت از شرکت‌های ایرانی و خارجی به درجه‌ای ‌از شدت می‌رسد که محمدرضا پهلوی که خود غرق در باتلاق نفوذ فروشی است زبان به اعتراض می‌گشاید و مانع از بازدید غلامرضا پهلوی از شرکت هواپیماسازی گرومان در آمریکا می‌شود. علم در گزارش 3 تیر  ۱۹۷۶ در این باره چنین می‌نویسد:
گزارش دادم که شرکت هواپیما سازی گرومان پیشنهاد کرده که از والاحضرت غلامرضا در سفر آینده‌اش به ایالات متحده پذیرایی کند. این شرکت متهم به رشوه دادن به تعدادی از هم ولایتی‌های ما به منظور افزایش فروشش است و ابدأ صلاح نیست که والاحضرت دعوت آن‌ها را بپذیرد. شاه گفت به او بگویید نرود. به خاطر چند دلار گندیده برای ما بی‌آبرویی به بار می‌‌آورد.»


منبع: جلال اندرمانی‌زاده و مختار حدیدی، پهلوی‌ها، خاندان پهلوی به روایت اسناد، فرزندان رضاشاه، جلد دوم، تهران، موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، 1374، ص 21