آمریکایی‌های مدافع آزادی و حقوق فردی که با شاه مستبد همکاری و رابطه دارند نیز مقصرند

شاه در دهه 1320 از نظر سیاسی قدرت زیادی نداشت. از این رو بسیاری او را به عنوان شاه سلطنتی می‌شناختند. با این حال برخی از روزنامه‌ها و افراد پیشرو نیز ماهیت واقعی شاه را شناخته و انتقاداتی را نسبت به او همتایان خارجی‌اش از جمله آمریکا وارد کرده بودند. نمونه‌ای از این انتقاد را می‌توان در روزنامه شاهد مشاهده کرد:

«مدت کوتاهی بعد از این ماجرا در ۱۶ نوامبر ۱۹۴۹، شاه به منظور ملاقات با ترومن اولین دیدار خود از آمریکا را صورت داد. در شماره آن روز شاهد مقاله‌ای تحت عنوان «آمریکا باید بداند» مردم آمریکا را مستقيماً مخاطب قرار داد. در واقع گرچه رژیم به اصطلاح «سلطنت مشروطه» بود اما در اصل یک حکومت استبدادی بود. به علاوه، مقاله فوق بر این امر تأمل داشت که آیا حکومت یک چنین «خدایی» بر آدم‌های کوچک یعنی مردم کثیف گناه خود آن‌ها نیست؟ این مقاله خاطر نشان‌ می‌نمود که آمریکایی‌های مدافع آزادی و حقوق فردی که با شاه مستبد همکاری و رابطه دارند نیز مقصرند و در واقع منکر همان اصول آزادی و حقوق فردی هستند و این امر موجب دشمنی و نفرت ابدی مردم ایران از آمریکا‌ می‌شود. در ادامه این مقاله آمده بود پنبه‌ها را از گوش‌های خود بیرون آورید و حرف‌های ملتی را که نومیدانه چشم به حمایت شما دارد بشنوید.»


منبع: منصور رفیع زاده، خاطرات منصور رفیع زاده آخرین رئیس شعبه ساواک در آمریکا، تهران، اهل قلم، 1376، صص 82- 83