پس از استقرار حکومت مستقیم انگلستان بر ایالت بنگال، غارت طلا و نقره از آن به حدی شدت یافت که در سال ۱۷۶۵ نقره در بنگال نایاب شد.

انگلیس در قرن هجدهم بسیاری از ایالت‌های هند را به تصرف خود درآورد. بنگال از ثروت و منابع سرشاری برخوردار بود. تسلط انگلیس بر این کمپانی باعث شد تا این کشور از منابع و ثروت‌های فراوان آن بهره‌مند شود:

«در سال ۱۷۶۳ پس از جنگ‌های هفت ساله انگلیسیان موفق شدند ایالت بنگال را به طور کامل به تصرف خود در آورند. پس از استقرار حکومت مستقیم انگلستان بر این ایالت، غارت طلا و نقره از آن به حدی شدت یافت که در سال ۱۷۶۵ نقره در بنگال نایاب شد و چون حکومت مستقیم ایالت را کمپانی در دست داشت، ناچار بود برای جبران آن چاره‌ای بیاندیشد. زیرا غارت مستقیم طلا و نقره باعث توقف اقتصاد می‌شد و این برای کمپانی که به تازگی حکومت مستقیم را به دست گرفته بود آینده مبهمی را ترسیم می‌کرد. کمپانی برای جبران کمبود طلا و نقره و سر و سامان دادن به وضعیت اقتصاد هند و به خصوص بنگال متوجه خلیج فارس گردید و تلاش کرد تا با رونق دادن به تجارت این منطقه اقتصاد هند را از نابودی نجات بخشد.»



منبع: علیرضا ثقفی خراسانی، سیر تحولات استعمار در ایران، مشهد، نشر نیکا، 1375، ص 94