علی امینی در سال ۱۳۲۹ برای اولین بار در کابینه منصور به سمت وزیر اقتصاد ملی معرفی شد او در کابینه رزم آرا و علا شرکت نداشت ولی در سال ۱۳۳۰ در کابینه اول مصدق مجددا به وزارت اقتصاد ملی انتخاب شد.

نام علی امینی اولین با در ابتدای دهه 1330 بر سر زبان‌ها افتاد. او علیرغم آنکه خود را فردی ملی‌گرا معرفی می‌کرد اما با دولت‌ کودتا همکاری کرد و بعد از آن نیز چندین پست سیاسی را به دست آورد. هر چند بدبینی شاه نسبت به او مانع از فعالیت‌های بیشترش شد:

«علی امینی در سال ۱۳۲۹ برای اولین بار در کابینه منصور به سمت وزیر اقتصاد ملی معرفی شد او در کابینه رزم آرا و علا شرکت نداشت ولی در سال ۱۳۳۰ در کابینه اول مصدق مجددا به وزارت اقتصاد ملی انتخاب شد اما دوران وزارت او هشت ماه بیشتر طول نکشید. بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲هـ ش علی امینی در کابینه سپهبد زاهدی به سمت وزیر دارایی انتخاب شد و کار اصلی او حل کردن مساله نفت بود دکتر امینی این کار را آن طور که دلخواه آمریکایی‌ها بود ، به ثمر رساند و کنسرسیوم جدید نفت ایران با اختصاص چهل درصد سهام به کمپانی‌های آمریکایی تشکیل گردید. او تا استعفای سپهبد زاهدی پست وزارت دارایی را در کابینه او حفظ کرد و در کابینه حسین علاء در سال ۱۳۲۴ امینی را به وزارت دادگستری معرفی کرد. هفت ماه در این پست بود تا اینکه در دی ماه ۱۳۲۴ به سمت سفیر کبیر ایران در آمریکا تعیین شد. در این دوران امپریالیسم جوان آمریکا که راه نفوذ خود را در ایران می‌جست به ایجاد پیوند‌‌هایی با برخی «رجال» ایران دست زد. از همان زمان چهره‌‌‌هایی بودند که به آمریکا وابستگی‌‌هایی داشتند و نامشان به عنوان نسل ارشد رجال یا نکوفیل در تاریخ ایران به ثبت رسیده که از‌‌ میان آن‌ها می‌توان به احمد ،قوام حسین علاء مهذب‌الدوله کاظمی (باقر) کاظمی وزیر خارجه بعدی در دولت مصدق) و ... اشاره کرد. علی امینی را باید از دست پروردگان این نسل دانست.»


منبع: رجال عصر پهلوی به روایت اسناد ساواک، علی امینی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1379، صص 16- 17