آدام اولئاریوس در سفرنامه خود آورده است: پس از شليك چند تیر توپ به علامت احترام، پانزده نفر زن جوان سواره از شهر به سوی ما آمدند آن‌‌ها بسیار تمیز بودند

در فرهنگ ایرانی، چه در دوران باستان و چه دوران بعد از اسلام، زنان دارای نقش‌های خاصی بودند و کمتر در ملا عام مشاهده می‌شدند. با این حال برخی از مستندات تاریخی از حضور زنان در برخی از مراسمات خاص سیاسی یا مذهبی حکایت دارد. اولئاریوس در سفرنامه خود به یکی از این موارد اشاره کرده است:
 
«پس از شليك چند تیر توپ به علامت احترام، پانزده نفر زن جوان سواره از شهر به سوی ما آمدند آن‌‌ها بسیار تمیز بودند تن پوش آنان از مخمل و ابریشم رنگارنگ بود روسری زربافت و ابریشمشان از سر بر روی شانه آن‌‌ها افتاده بود، بر گردن خود آویزه‌‌‌‌هائی از مروارید و انواع گوناگون زینت آلات داشتند‌‌، صورتشان باز بود و روبند نداشتند چنین رسمی بین زنان نجیب ایران متداول نیست. با دهانی که آن را لبخند قشنگی آراسته بود به چشمان ما خیره شدند و خوش آمد گفتند»



منبع:  آدام اولئاریوس، سفرنامه اولئاریوس، تهران، سازمان انتشاراتی و فرهنگی ابتکار، 1363، ص 152