اولين کار در اين زمينه ، آشنايی با فنـون نظامی بود‌. تازه در‌ همين اواخر بود که ضرورت اين امر احساس شد که پاي چنـد فـن از فنون غيرجنگی و مربوط‌ بـه زمـان صلح را نيز به ايـران بـاز کننـد. بـا بـي برنـامگی و  بی هدفی دولت آن عهد (فتحعليشاه )، اروپاييها درست مانند زرافه و فيل ها به اين درد می خوردند که به معرض ‌‌نمايش‌ گزارده شوند!

در دوره ي قاجار و در جریان پروژه نوسازی و توسعه کشور، متولیان توسعه کشور چـون چـاره کـار در مقـدورات تـاريخی آن موقـع ايـران ديـده نمي شد، سعي در همانند شدن‌ با‌ غرب (به عنوان غـير) شـد؛ اما همين تقلاها نـيز از آن جــا که ريشه در عمق نداشت راه به جايی نمي برد:
«اولين کار در اين زمينه ، آشنايي با فنـون نظامي‌ بود‌. تازه در‌ همين اواخر بود که ضرورت اين امر احساس شد که پاي چنـد فـن از فنون غيرجنگي و مربوط‌ بـه زمـان صلح را نيز به ايـران بـاز کننـد. بـا بـي برنـامگي‌ و  بي هدفيِ‌ دولت آن عهد (فتحعليشاه )، اروپاييها درست مانند زرافه و فيل ها به اين درد مي خوردند که به معرض ‌‌نمايش‌ گزارده شوند! ايشان حقوق هاي گزاف مـي گرفتنـد امــا خـدمات آنـان بــه هـيچ وجـه‌ مـورد‌ اسـتفاده‌ قـرار نمـي گرفـت.» بي نتيجگيِ اقدامات تا جايي بوده که ناصرالدين شاه نيز از‌ آن شــکوِ ه داشـته اسـت : «مـا هزاران جور آدم را در پايتخت گرد آورده‌ و هر چيز مـسخره اي‌ کـه‌ عــرب هـا، تـرکهـا، مغول ها و فرنگي ها داشته اند از آنان اقتباس کرده ايم . کوچک و بزرگ ، رئيس و مرئوس ، عاقل و ديوانه را مخلوط کـرده ‌ ‌و اسـم اين معجون را حکومت اعلاء نهاده ايم.»


منبع:گروته ، هوگو ، سفرنامه گروته ، ترجمه محمد جليلوند، تهران : مرکز، 1369، ص228