در دوره قاجار برخی از تشکیلات سیاسی و نظامی، توسعه یافتند. چنانچه سازمان دادن به سپاه و ژاندارمری از پرتو دخالت افسران آلمانی و عثمانی با مقیاسی که در اثر مقتضیات و اوضاع و احوال ایجاد شده بود پیشرفتی آشکار داشت.

در دوره قاجار بسیاری از تشکیلات سیاسی، اقتصادی و نظامی در حد ابتدایی و اولیه بودند. اما برخی از مسائل باعث شد تا این امور توسعه و رشد محدودی پیدا کنند. یکی از این عوامل گسترش ارتباطات و در مواردی دخالت‌های بیگانگان بود که برای منافع خود مجبور به گسترش برخی از تشکیلات بودند.

«اما دوران تازه‌ای در حال فرارسیدن بود و مردان پیشرو در کرمانشاه می دانستند که با این روزگار نو باید به نحوی کنار آمد. ولی روحیه خاص ایرانی که بخودی خود هم با تعمق در مسائل و امعان نظر در کنار جهان چندان سازگاری ندارد براثر ناراحتی‌ها و بی‌آرامی‌های ناشی از جنگ و مقتضیات فوری و فوتی روز ناگزیر می‌گردید که بیشتر به مسائل عملی و قابل تحقق روزمره توجه کند و از این قبیل بودند مشکلات مربوط به قشون، ارتباطات، بهداشت و امور قضائی. سازمان دادن به سپاه و ژاندارمری از پرتو دخالت افسران آلمانی و عثمانی با مقیاسی که در اثر مقتضیات و اوضاع و احوال ایجاد شده بود پیشرفتی آشکار داشت. در اول دسامبر ۱۹۱۶ چهار هزار نفر سرباز و يك هزار و پانصد تن ژاندارم در حال مشق و کارآموزی بودند. در بخش مربوط به ارتباطات، پست و تلگراف تا به جائی سر و سامان یافته بود که بنحوی رضایت‌بخش به وظایف خود عمل کند. از اینها مشکل‌تر احیای شبکه راه‌ها بود، آن هم بشرطی که اصلا بشود از وجود چنین شبکه‌ای سخن به میان آورد. به هرحال جاده مهمی که از گردنه پاطاق می‌گذشت و ستون فقرات تمام آن ناحیه بشمار می‌رفت نه تنها به وضع و حالی قابل عبور در آمد بلکه به همین حال هم نگاه‌داری شد.»


منبع.ویبرت بلوشر، سفرنامه بلوشر، ترجمه کیکاووس جهانداری، تهران، انتشارات خوارزمی، 1369، ص 106