اسپانیایی‌‌ها و پرتغالی‌‌ها در به کارگیری بومیان قاره آمریکا توفیقی نداشتند و لذا برای تأمین نیروی کار مورد نیاز خود به "شکار" سیاهان آفریقایی روی آوردند.

بسیاری از تاریخنگاران، ریشه‌های پیدایش استعمارگری را با تجارت برده همزمان می‌دانند. گرچه این دیدگاه تا حدودی صحیح است؛ اما شکل گیری برده‌داری و تجارت برده، ریشه در عوامل دیگری نیز دارد. عوامل اقتصادی از جمله این عوامل است:
«در دوران پنجاه ساله پس از ورود کلمب به باهاماس، اسپانیایی‌ها، مکزیک پرو و جزایر هند غربی را تصرف کردند و در سال ۱۵۴۲ پرتغالی‌ها اشغال برزیل را آغاز نمودند. در این سرزمین‌ها نه تنها معادن عظیم طلا و نقره به چنگ آنان افتاد بلکه کشتزار‌های وسیع، تنباکو، نیل و نیشکر نیز پدید شد. اسپانیایی‌‌ها و پرتغالی‌‌ها در به کارگیری بومیان قاره آمریکا توفیقی نداشتند و لذا برای تأمین نیروی کار مورد نیاز خود به "شکار" سیاهان آفریقایی روی آوردند. میسیونر‌های اسپانیایی، به رهبری کشیشی به نام لاس‌، کازاس که بعد‌ها اولین اسقف مکزیکو‌، شد تجارت برده را تشویق می‌کردند. در سده شانزدهم صدور برده به قاره آمریکا به شکلی روزافزون تداوم داشت. معهذا، با ورود انگلیسی‌ها بود که تجارت جهانی برده و اقتصاد پلانت کاری در سده‌‌های هفدهم و هیجدهم میلادی اوجی شگرف و بیسابقه یافت سپس هلندی‌ها فرانسوی‌ها دانمارکی‌‌ها سوئدی‌ها و سرانجام آلمانی‌ها نیز وارد این عرصه شدند.»


منبع:عبدالله شهبازی، زرسالاران یهودی و پارسی استعمار بریتانیا و ایران، جلد 1، تهران، موسسه مطالعات و پژوهش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های سیاسی، 1377، ص 224