در پایان اجلاس، توافق شد که باید یک پیام حمایت‌آمیز شدید برای شاه فرستاد. اما ایالات متحده آمریکا نباید مسئولیت تصمیم‌گیری‌ها را به عهده بگیرد و اتخاذ تصمیم تنها باید به عهده خود شاه گذاشته شود

شاه همواره مدعی حمایت آمریکا از انقلابیون بود. او به دلیل بدبینی و بیماری خود، معتقد بود که آمریکا پشت او را خالی کرده است. این در حالی بود که آمریکا طی پیام‌های مختلف، درصدد بود عکس این موضوع را ثابت کند:
 
«در پایان اجلاس، توافق شد که باید یک پیام حمایت‌آمیز شدید برای شاه فرستاد. اما ایالات متحده آمریکا نباید مسئولیت تصمیم‌گیری‌ها را به عهده بگیرد و اتخاذ تصمیم تنها باید به عهده خود شاه گذاشته شود. بر همین اساس، برای نشان دادن اهمیت این پیام آنرا با امضای من، از کاخ سفید برای سولیوان فرستادیم. پیام مذکور حاوی نکات زیر بود: شما (سولیوان) با اختیارات تام و با توافق سایروس ونس، موظفید که هر چه زودتر نکات زیر را به اطلاع شاه برسانید:
۱- ایالات متحده آمریکا در بحران کنونی بدون هیچگونه قید و شرطی از او حمایت می‌کند.
۲ ما با نظرشاه راجع‌به اتخاذ تصمیمات ویژه احتمالی مورد لزوم، در رابطه با شکل و ترکیب حکومت، موافقیم. ما همچنین ضرورت دست زدن به عمل قاطع و استفاده از رهبری برای اعاده نظم و اقتدار او را نیز درک می‌کنیم. در رابطه با آلترناتیو تشکیل یک دولت ائتلافی، موضع ما این است که اگر شاه احساس می‌کند که یک چنین آلترناتیوی مناسب است تصمیم‌گیری پیرامون آنرا به عهده خود او می‌گذاریم. ما در این باره اصرار نمی ورزیم: در رابطه با تشکیل یک دولت نظامی. نیز نظر ما به همین است.) در پاسخ به سوال شما: تشکیل یک دولت نظامی تحت رهبری شاه بسیار مساعدتر از تشکیل یک دولت نظامی بدون شاه است. پس از اینکه نظم و اقتدار اعاده گردید، ما امیدواریم که شاه تلاشهای عاقلانه ای برای افزایش لیبرالیزه کردن کشور و از بین بردن فساد ، آغاز کند.»


منبع: زبیگنیف برژینسکی، خاطرات برژینسکی: اسرار سقوط شاه، ترجمه حمید احمدی، تهران، انتشارات جامی، 1362، صص 35- 36