جنگ‌جهانی اول، دوره‌ای بود که باعث تحول زیادی در جراحی پلاستیک شد. جراحات وحشتناک و شدیدی که روی صورت سربازان در دوره جنگ اتفاق می‌افتاد، پزشکان را ناچار به انجام جراحی پلاستیک می‌کرد. در آن زمان بود که همه مردم فهمیدند جراحی زیبایی چقدر در زندگی انسان‌ها تأثیر گذار و مهم است. والتر یو، ملوان انگلیسی که در جنگ دچار آسیب شدیدی شده‌بود، اولین شخص در دنیا است که جراحی زیبایی به‌صورت علمی و پیشرفته‌تر روی او انجام شد. در سال 1917، هارولد جیلی که پزشکی نیوزلندی بود، اولین بیمارستان در دنیا را برای ترمیم آسیب‌های صورت تأسیس کرد.
دکتر اصانلو که او را به حق «پدر جراحی پلاستیک ایران» می‌نامند، بعد از بازگشت به ایران در سال۱۳۳۰ بخش جراحی پلاستیک را در بیمارستان هزار تختخوابی (بیمارستان امام خمینی(ره)) راه‌اندازی و اولین جراحی‌های زیبایی و ترمیمی را در این بیمارستان بر روی متقاضیان و بیماران انجام داده است.
او همزمان تربیت و آموزش دانشجویان بسیار زیادی در زمینه را آغاز کرد و تعدادی از جراحان ایرانی را برای آموزش تکمیلی در شاخه‌های جراحی پلاستیک به خارج از کشور فرستاد. اما فعالیت این پزشک متخصص جراحی پلاستیک به همین جا ختم نشد. اصانلو بخش جراحی پلاستیک و ترمیمی را در دانشگاه تهران فعال و تیمی از بهترین متخصصان جراحی دنیا را برای فعالیت در این مرکز به ایران دعوت کرد. این تیم در شاخه‌های مختلف جراحی پلاستیک و ترمیمی از جمله جراحی جمجمه، فک و صورت، جراحی ناهنجاری‌های مادرزادی و ... تبحر داشتند.
«با چاقو، اره و چکش چهره و اندام شما را تعمیر می‌کنیم»، «گوشت ران و ساق پا را به محل سوختگی صورت وصله و پینه می‌کنیم!» این‌ها بخشی از عباراتی است که برای جذب مشتری در آگهی تبلیغاتی یک متخصص جراح پلاستیک در سال ۱۳۳۳ در روزنامه‌های کثیرالانتشار منتشر شده است.
دریافت صفحه با کد QR