البته در ماه ربیع‌الثانی نیز عقد و عروسی انجام می‌شد، ازاین‌رو، پس از محرم و صفر که ماه‌های بدشگون و عزاداری بود

ماه ربیع‌الاول از آن نظر نزد مردم مبارک است که شب اول آن مبدأ هجرت حضرت رسول از مکه به مدینه بود و در این شب برای سلامت اطرافیان، حاجت‌هایشان را می‌گرفتند و دیگر آنکه نهم این ماه مصادف با امامت صاحب‌الامر(عج) بود و یکی از دستوراتی که سینه به سینه نقل شده و دیگران را به آن ترغیب می‌کرد، ماهی بود که در آن خواستگاری، عقد و عروسی و خانه خریدن‌ها شروع می‌شد و سرانجام خوشی داشت؛ البته در ماه ربیع‌الثانی نیز عقد و عروسی انجام می‌شد، ازاین‌رو، پس از محرم و صفر که ماه‌های بدشگون و عزاداری بود، با فرا‌رسیدن ربیع‌الاول و ربیع‌الثانی، خانواده‌های دختردار تهرانی گوش به زنگ بودند زیرا عقیده داشتند در این دو ماه خوش‌یمن، خواستگار به خانه دختر می‌آید و عقد و نامزد‌ها در آن سر می‌گیرد.


منبع:لریتا بدیعی، میراث فرهنگی مکتوب یا آداب و رسوم در ایران قدیم، تهران، انتشارات عیوقی، 1385، ص 56