سیاست کاهش فشار نه برای نهادینه سازی رژیم، بلکه تنها با هدف ارائه ی تصویری مثبت از حکومت صورت گرفت.

شاه در راستای ایجاد مشروعیت حکومت خود در دهه 1350 سیاست‌های جدیدی را پیش رو گرفت. یکی از این سیاست‌ها، سیاست‌ کاهش فشار بود. سیاست کاهش فشار با هدف کاهش هر نوع فشار اقتصادی و نظامی از سوی داخل و خارج از کشور اتخاذ شد:

«بسیاری از منتقدان و مخالفان حکومت شاه خاستگاه سیاست کاهش فشار را نه در درون مرزها بلکه در جایی فراسوی مرزهای ایران جست وجو می‌کنند. به باور این گروه، سیاست کاهش فشار نه برای نهادینه سازی رژیم، بلکه تنها با هدف ارائه ی تصویری مثبت از این ،حکومت برای کاستن از فشار بیامان واشنگتن برای کنار گذاردن روشهای خشونت بار حکومت ایران تحقق می یابد در اولین سال حکومتِ «جیمی کارتر» شاه تحت فشاری سنگین برای کاستن از روش‌های خشن و غیردموکراتیک خود قرار دارد سیاست کاهش فشار او پاسخی به فشارهای ایالات متحده آمریکاست شاه در پی اجرای سیاست کاهش فشار امیدوار بود تا هم وفاداری عمومی به دست آورد و هم به تقاضاهای توقف‌ناپذیر دولت کارتر پاسخ گوید.»


منبع: حمیدرضا ملک‌محمدی، از توسعه لرزان تا سقوط شتابان: توسعه اقتصادی، نظامی و بی‌ثباتی سیاسی رژیم پهلوی دوم (1347- 1357)، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1381، صص 239- 240