ساواک و سایر نهادهای اطلاعاتی و امنیتی شاه، علاوه بر شهرهای بزرگ در بسیاری از شهرهای کوچک نیز نفوذ داشتند.

ساواک و سایر نهادهای اطلاعاتی و امنیتی شاه، علاوه بر شهرهای بزرگ در بسیاری از شهرهای کوچک نیز نفوذ داشتند. چنانچه وقتی یکی از فعالین یا مبارزین سیاسی دست به سخنرانی می‌زد خیلی زود توسط عوامل اطلاعاتی شناسایی و دستگیر می‌شد. نمونه‌ای از این ادعا را می‌توان در خاطرات سیدابوالفضل رضوی اردکانی مشاهده کرد:

«یکی از پایگاه‌های مهم تبلیغاتی من شهر نیریز فارس بود که چند سال قبل از ازدواجم به آنجا می‌رفتم. سال ۱۳۴۹ یا ۵۰ بود با آشنایی قبلی که در قم با برادران فقیهی داشتم به دعوت و تعارف آنان به نیریز رفتم و طبق معمول در مدرسه علمیه که آن زمان توسط مرحوم آیت‌الله حاج سید محی‌الدین فال اسیری بنا شده بود، با چند نفر از منبری‌ها ساکن شدم و طبق معمول سخنرانی‌هایم را شروع کردم و در لفافه تاریخ سخنان ضد رژیم می‌گفتم. یکی دو روز که گذشت پاسبانی آمد و گفت: «شما باید به شهربانی بیایید و تعهد بدهید». من اهمیت ندادم و نرفتم شاید روز سوم اقامتم در نیریز بود که به صورت تصادفی پیاده از جلوی شهربانی عبور می‌کردم که یک نفر که لباس شهربانی داشت و شاید سروان بود جلوی مرا گرفت و گفت تو سیدرضوی هستی؟ گفتم: «بله». گفت چرا به شهربانی نمی‌آیی و خودت را معرفی نمی‌کنی؟!» گفتم: «وقت نکردم.» او شروع کرد به بددهنی و اهانت به من و چند نفر از مأموران هم دور او بودند بسیار دل شکسته شدم و یک کلمه جواب او را ندادم و برای رهایی از شر او گفتم: «بعداً می‌آیم.»


منبع: سید ابوالفضل رضوی اردکانی، خاطرات سیدابوالفضل رضوی اردکانی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1385، ص 76