کرمان قریه بزرگی است که در چندین دفعه خراب شده و در آنجا هیچ محل و بنای قشنگ دیده نمی‌شود مگر يك خانه و باغ که خانه‌ای آخری با مخارج گزاف بنا کرده‌اند.

مردم جنوب کشور از جمله مردم کرمان به مهمان‌نوازی و خونگرمی معروف هستند. البته این ویژگی‌ها تنها مختص مردم کنونی کرمان نیست؛ بلکه کرمان به استناد منابعی چون سفرنامه تاورنیه از دیرباز میزبان مردمانی خونگرم و مهمان‌نواز بوده است:

«کرمان قریه بزرگی است که در چندین دفعه خراب شده و در آنجا هیچ محل و بنای قشنگ دیده نمی‌شود مگر يك خانه و باغ که خانه‌ای آخری با مخارج گزاف بنا کرده‌اند. در آنجا از خاک ظرفی می‌سازند که به ظروف چینی خیلی شباهت دارد و به همان قشنگی و لطافت به نظر می‌آید. در ورود من، خان کرمان خیلی مهربانی و نوازش کرد و به گبرها حکم داد که برای من نان و مرغ و جوجه کبوتر بیاورند. کبوترهای خوب چاق لذيذ در آن نواحی به درشتی يك خروس اخته كوچك یافت می‌شود.»



منبع: ژان باتیست تاورنیه، سفرنامه تاورنیه، ترجمه ابوتراب نوری، تهران، کتابخانه سنائی، 1336، صص 112- 113