آمریکا در دهه 1320 وارد میدان سیاست ایران شد. البته حضور آمریکا در این دوره تا حدودی کمرنگ بود و بیشتر به عرصههای نظامی و اقتصادی محدود بود. با این حال این حضور کمرنگ با مداخلات گسترده همراه بود:
«در تیرماه 1326 دولت آمریکا اعتباری به مبلغ 25 میلیون دلار برای دولت ایران باز کرد که بتواند مقداری اسلحه و مهمات از آمریکا بخرد. تشکیل مجلس مؤسسان در اردیبهشت 1328 و تغییر چند اصل از قانون اساسی قدرت شاه را عملاً افزایش داد. شاه با شرکت در جلسات دولت اختیارات نخستوزیر را کاهش داد و در جزئیترین امور نیز دخالت مینمود. در 24 آبان 1328 شاه برای نخستین بار به آمریکا سفر کرد. شاه اندکی قبل از سفر به سفیر آمریکا گفته بود که تصمیم دارد مجلسی داشته باشد که بتواند با هماهنگی آن کار کند. سفیر آمریکا اظهار میدارد که شاه مایل بود مرا مطمئن سازد که به هیچ وجه قصد برقراری دیکتاتوری ندارد. در 10/11/1328 شاه طی تلگرافی به حسین علا سفیر ایران در واشنگتن میگوید: «ااگر آمریکا کمک نظامی نکند من مسئولیت استقلال ایران را نخواهم داشت.» در خرداد 1329 قراردادی بین ایران و امریکا منعقد شد و به موجب آن بین 10 تا 15 میلیون دلار اسلحه و مهمات به ایران تحویل داده میشد. در 26 مهر 1329 نیز دولت آمریکا 500 هزار دلار از بودجه اصل 4 خود را به ایران تخصیص داد.»»
منبع: سقوط: مجموعه مقالات نخستین همایش بررسی علل فروپاشی سلطنت پهلوی، تهران، موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، 1384، ص 715