طفره رفتن و نیرنگ بازی شاه به منظور سرباز زدن از اجرای برنامه به اصطلاح اصلاحات ارضی از نظر مقامات کاخ سفید پوشیده نماند و بر خشم و ناخرسندی آنان نسبت به رژیم شاه افزود.
نتیجه مخالفت شاه با رفرم آمریکایی
22 بهمن 1403 ساعت 15:55
طفره رفتن و نیرنگ بازی شاه به منظور سرباز زدن از اجرای برنامه به اصطلاح اصلاحات ارضی از نظر مقامات کاخ سفید پوشیده نماند و بر خشم و ناخرسندی آنان نسبت به رژیم شاه افزود.
آمریکا در اواخر دهه 1330 به شاه پیشنهاد انجام برخی از اصلاحات اقتصادی و اجتماعی را داد. اما شاه که تمایل به استفاده از روشهای خشونتآمیز داشت، با پیشنهاد آمریکا مخالفت کرد. این مخالفت در نهایت به ضرر شاه تمام شد و او مجبور شد به خواسته آمریکا تن دهد:
«طفره رفتن و نیرنگ بازی شاه به منظور سرباز زدن از اجرای برنامه به اصطلاح اصلاحات ارضی از نظر مقامات کاخ سفید پوشیده نماند و بر خشم و ناخرسندی آنان نسبت به رژیم شاه افزود. آنان دریافتند که جز از طریق برخورد جدی با شاه نمیتوانند او را بر سر عقل آورند و رام و فرمانبردار و مطیع سازند! در پایان سال ۱۳۳۹ مقامات کاخ سفید در پیام شدیداللحنی تمایل خود را به روی کار آمدن دکتر علی امینی به شاه رساندند تا بدین طریق برای او «لولو سر خرمن تراشیده به او بفهمانند که آمریکا در تصمیم خود برای پیاده کردن رفرم انقلاب سفید" جدی است و اگر او نمیتواند یا نمیخواهد به اجرای آن دست بیازد زمام قدرت را به مقامی که استعداد دست زدن به اصلاحات اجتماعی دارد تسلیم نماید و روانه جزیره موریس گردد شاه زیر فشار شدید مقامات آمریکایی با روی کار آمدن دکتر علی امینی. موافقت کرد. امینی وارد صحنه سیاست ایران شد و با سخنرانیها وعده وعیدها و انتقادهای شدید از دولتهای گذشته کوشید مردم محروم ایران را خواب کرده و به گفته کندی «امیدواری پدید آورد». روزنامه اطلاعات در تاریخ ۲۷ اردیبهشت ۱۳۴۰ که دکتر امینی به نخستوزیری منصوب گردید در سر مقاله خود از روی نقشههای آمریکا که باید به دست امینی در ایران پیاده شود، پرده برداشت و حتی نام انقلاب سفید را که باید روی رفرم آمریکایی در ایران اجرا میشود، گذاشته شود با عنوان کودتای سفید برملا کرد. او صریحاً اعتراف کرد که آمریکا به منظور جلوگیری از انقلاب مردمی خواستار «انقلاب سفید و شوروی جانبداری انقلاب سرخ» میباشد و این ما هستیم که باید یکی از این دو انقلاب را بپذیریم !!!»
منبع:رجال عصر پهلوی به روایت اسناد ساواک، علی امینی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1379، صص 32- 33
کد مطلب: 50000