ریچارد فورد اعدام احمدی را اینطور توصیف می‌کند: احتراماً به اطلاع می‌رساند که پزشک احمدی، پزشک زندان در رژیم رضا شاه و متهم به قتل چندین تن از شخصیت‌های سرشناس مملکت، در صبح روز 14 اکتبر [1944] در میدان شاه و در ملأعام در حضور 20 هزار نفر به دار آویخته شد.

پزشک احمدی یکی از قاتلان معروف در دوره حکومت رضاشاه بود که به دستور رضاشاه فعالان سیاسی زیادی را به قتل رساند. او از جمله کسانی بود که بعد از سقوط حکومت رضاشاه، توسط مردم و طی محاکمه در دادگاه اعدام شد. در گزارش دریفوس پیرامون اعدام او آمده است:
«ریچارد فورد اعدام احمدی را اینطور توصیف می‌کند: احتراماً به اطلاع می‌رساند که پزشک احمدی، پزشک زندان در رژیم رضا شاه و متهم به قتل چندین تن از شخصیت‌های سرشناس مملکت، در صبح روز 14 اکتبر [1944] در میدان شاه و در ملأعام در حضور 20 هزار نفر به دار آویخته شد. چنانکه وزارت به یاد دارد، احمدی همان فرد سادیست و آمپول‌زن شاه سابق و همان کسی است که باعث می شد دشمنان شاه سابق «از سکته قلبی» در زندان فوت کنند. او دو سال پیش دستگیر و به مرگ محکوم شد، ولی فرجام خواهی‌اش در محاکم گوناگون ایران موجب شد که اجرای حکم مرگش تا امروز به تعویق بیفتد. احمدی می‌گفت که هر چند اشخاص مورد نظر را واقعاً او کشته است، ولی این کارها را با اکراه انجام داده و نمی‌توانسته از اوامر شاه که از طریق ژنرال مختاری، رئیس نظمیه، به او ابلاغ می‌شده سرپیچی کند. در قانون ایران قاتل فقط به شخصی اطلاق می‌گردد که عملاً [= مباشرتاً] مرتکب قتل شخص دیگری بشود، و شرکای او در این عمل قاتل به حساب نمی‌آیند. به همین دلیل، مختاری و نیرومند، رییس زندان، که مسلماً به اندازه احمدی گناهکار بودند، قاتل به حساب نیامده و اعدام نشدند. روزنامه‌ها عنایت قابل توجهی به این مسئله داشته و بدون استثنا همگی آنها با این مفّر قانونی مخالفند و خواهان اعدام نامبردگان هستند.»


منبع: محمدقلی مجد، رضاشاه و بریتانیا بر اساس اسناد وزارت خارجه آمریکا، مترجم مصطفی امیری، تهران، موسسه مطالعات و پژوهش‌‌‌‌‌‌‌‌‌های سیاسی، 1389، صص 487- 488