آیت الله علی اکبر فیض معروف به مشکینی در سال 1300 هجری شمسی در روستایی به نام «آللی» از توابع بلوک مشکین و در میان خانواده ای متدین و اهل علم چشم به جهان گشود. پدرش از اهل علم بود و در کسوت روحانیت به تحصیل علم و رتق و فتق امور مردم می پرداخت.

فعالیت های سیاسی زندگی آیت الله مشکینی سرشار از مبارزات و تلاش های سیاسی برای تحقق حکومت اسلامی است. وی از نخستین افرادی بود که به نهضت امام خمینی(ره) پیوست. آیت الله مشکینی در جلسات مخفی مبارزان شرکت می کرد از این رو حدود چهار ماه در تهران متواری شده بود و سپس ایران را به مقصد عراق ترک کرد. با بازگشت به قم در همان روز اول دستگیر شد و ساواک از او خواسته بود تا 48 ساعت بعد از قم خارج شود. از این رو به مشهد رفت و 15 ماه در آنجا مشغول تدریس شد و بار دیگر به حوزه علمیه قم آمد و مبارزات را پی گرفت؛ اما پس از مدتی به همراه 27 نفر از اساتید و فضلای حوزه تبعید شد. از این رو در شهر اردبیل به زادگاه خود رفت. ولی پس از سه ماه ساواک وی را دستگیر و به ماهان کرمان و گلپایگان تبعید کرد. وی پس از دو سال نیز به کاشمر تبعید شد و در طول دوره تبعید نیز دست از مبارزه برنمی داشت؛ این گونه بود که ساواک او را به مکان دیگری منتقل می کرد. و یکی از اعضای فعال سیاسی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بود.
مسولیت ها
با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، آیة الله مشکینی در مسؤولیت های گوناگونی به ایفای نقش پرداخت که برخی از آنها به شرح زیر است:
1. عضویت در خبرگان تدوین قانون اساسی؛
2.مسئول گزینش و اعزام قضات با حکم امام(ره)؛
3.ریاست مجلس خبرگان رهبری در هر سه دوره؛
4.امامت جمعه قم با حکم امام(ره) و رهبر انقلاب؛
5.عضویت در جامعه مدرسین حوزه علمیه قم؛
6.ریاست شورای بازنگری قانون اساسی.