در زمان های قدیم (پیش از رنسانس) چاقی در کشورهای غربی نشان از ثروت و مکنت بود و این طور تلقی می شد که فردی که چاق است، توانایی خوب خوردن و چاق شدن را به واسطه ثروتمندی، داراست.
میرزا حسنخان پیرنیا مشهور به مشیرالدوله نماینده پیشین مجلس شورای ملی و رییسالوزرای چند دورۀ ایران در سن ۶۳ سالگی و در روز ۲۹ آبان ۱۳۱۴ هجری شمسی، درگذشت.
وضع اقتصادی مردم در آن زمان غالباً خوب نبود: درآمدها کم بود، اجناس نسبتاً ارزان بود ولی پول هم کم بود. بسیاری اجناس را بهصورت تبادلی معامله میکردند. پولهای رایج یا نقره بود یا مس، یک پول، یک شاهی، ده شاهی، یک ریالی، دو ریالی، پنج ریالی، ده ریالی.
طبق گزارش قسمت مربوطه ساعت ۱۴/۲۰روز ۴۷/5/۲۴پسر بچهاى به نام ابوالفضل فرزند محمدعلى شهرت جوانمرد 12 ساله محصل کلاس چهارم ابتدایى ساکن خیابان طبرسى کوچه هشت مترى، منزل پلاک 88 مشغول ریختن اعلامیههایى تحت عنوان «عید میلاد با سعادت ولى[اللّه] المنتقم عجلاللّه تعالى فرجه الشریف را به ساحت مقدس جانشین-بزرگوار آن حضرت، بزرگ مرجع تقلید عالم تشیع حضرت ...
2 روز قبل جلد سوم کتاب (فراموشخانه یا تاریخ فراماسونرى در ایران) که وسیله اسمعیل رائین مدیر خبرگزارى (آسوشیتدپرس در ایران) ترجمه و در کشور ایتالیا به زبان فارسى چاپ شده است منتشر شد. قیمت این کتاب 500 ریال بود. صفحات آن به وسیله کاغذ قرمز صفحهبندى شده است.
به طورى که خاطر اینجانب مستحضر است روزنامه ستاره شرق مدت چهار سال است که به مدیریت چاکر «اسرائیل براى استفاده هشتاد هزار نفر ایرانیان و فارسى زبانان آن کشور منتشر مىشود.
ادوارد براون انگلیسى در زمان ناصرالدین شاه به ایران آمد و مأموریت داشت سه عمل در ایران انجام دهد 1ـ تریاک کشیدن 2ـ حزب حیدرى و نعمتى 3ـ رواج دین بهایى.
در روز جمعه ۳۶/8/۲۴ نزاعى خونین در بخش 15 بین حسین رمضان یخى معروف و برادرش تقى و برادران هفت کچلان روى داد که در این نزاع چهار نفر مضروب و 12 نفر توقیف شدند...
بحث ساختمانها، تجهیزات و اسناد ساواک طی روزهای نخست پس از پیروزی انقلاب، میان گروههای مسلح و مبارز داغ بود و هر گروهی تمایل داشت به این تجهیزات و به ویژه بخش اسناد دسترسی پیدا کند. رقابت برای دستیابی به این اسناد از عصر روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ شروع شد و تا استقرار گروهی از اعضای کمیتههای استقبال از امام در محل ساختمان اصلی ساواک، ادامه یافت.
وزیر پیشین جنگ فرانسه فریاد زد: «حذف شلوار قرمز؟ هرگز! شلوار قرمز یعنی فرانسه!» جانشین او پس از پایان جنگ نوشت: «آن چسبیدن کورکورانه و ابلهانه به چشمگیرترین رنگ، عواقبی سخت در پی داشت.»