روزنامه تمدن همانطور که از نامش بر می آید یک روزنامه با رویکردد تجدد و نوگرایی بود. این روزنامه بیشتر به مسائل عملی گرایش داشت واز این جهت فتح بابی در زمینه جراید نویت این روزنامه محسوب می شود.

روزنامه صوراسرافیل/ مدیر و صاحب امتیاز: میرزا جهانگیرخان شیرازی و میرزا قاسم خان تبریزی/ دبیر و نگارنده: میرزا علی‌اکبر خان قزوینی/ مسلک و محتوا: سیاسی،‌ تاریخی، اخلاقی/ محل انتشار: تهران/ ترتیب انتشار: هفتگی/ مدت انتشار: از پنجشنبه ۱۷ ربیع‌الاخر ۱۳۲٥ تا ۲۰ جمادی‌الاول ۱۳۲٦ سه روز قبل از به توپ بستن مجلس، سپس سه شماره در محرم و صفر ۱۳۲۷ در سوئیس

روزنامه جهاد اکبر/ سیاسی، خبری/ مدیر: علی خراسانی/ سردبیر: محمدعلی علم/ تاریخ انتشار: ۱۳۲٥ق/ محل انتشار: اصفهان/ فاصله انتشار: هفتگی

روزنامه فریاد/ سیاسی، خبری/ مدیر: حبیب اورمیه [آقازاده]/ سردبیر: محمود غنی‌زاده سلماسی/ تاریخ انتشار: ۱۳۲٥ق/ محل انتشار: اورمیه/ فاصله انتشار: هفتگی

روزنامه نیر اعظم/ سیاسی، علمی، تاریخی، اخلاقی/ مدیر عبدالوهاب مهدوی [معین‌العلمای اصفهانی]/ تاریخ نشر: ۱۳۲٥ق/ محل انتشار: تهران/ فاصله انتشار: هفته‌ای دو بار.

روزنامه جارچی ملت/ مدیر و صاحب امتیاز: آقا سید حسن ابراهیم‌زاده/ مسلک و محتوا: طنز، انتقادی، مشروطه‌خواه/ محل انتشار: تهران/ ترتیب انتشار: هفتگی/ مدت انتشار: از ۱۲ ذیحجه ۱۳۲۸ و به طور نامنظم تا ۱٦ سال پس از آن منتشر شده است

شاه تا این وقت روی تخت نشسته پشت خود را به دو عدد متکای مروارید دوز داده بود. در این موقع دریای غضب ملوکانه به جوش آمد و روی دوکنده زانو بلند شد شمشیر خود را که به کمر بسته بود به قدر یک وجبی از غلاف بیرون کشید و این دو شعر را که البته زاده افکار خودش بود به طور حماسه با صدای بلند خواند

سرانجام یکی از نقاشان گفت که می‌تواند این کار را انجام دهد و یک تصویر کلاسیک از پادشاه نقاشی کرد. نقاشی او فوق‌العاده بود و همه را غافلگیر کرد. او شاه را در حالتی نقاشی کرد که یک شکار را مورد هدف قرار داده بود؛ نشانه‌گیری با یک چشم بسته و یک پای خم شده.

شیخ در عین اینکه هاج و واج مانده بود گفت من فقط به یک شرط حرف شما را می پذیرم و آن اینکه فردا هم گربه ها مثل امروز چنین کنند!! شاه که از حرف شیخ سخت تعجب کرده بود، گفت: این چه حرفیست؟ فردا مثل امروز وامروز هم مثل دیروز!!! کار آنها اکتسابی است که با تربیت و ممارست وتمرین زیاد انجام می شود.

لباسش وصله می‌خورده است، سالی چهار کرور عایدی شخصی داشت و همینقدر سویل( حقوق ). ... کارخانه‌ها دستور داشتند برای اولین سال هزار هزار چرخ خیاطی، خراطی، افزار نجاری، آهنگری و حرف دیگر تدارک کنند. در عرض سال هر کس به امپراتور عریضة تقاضا می‌داد بفراخور حال او افزار کار و سرمایه باو داده می‌شد.

زبیده خانم از مشاهده‌ی این حال رو به شاه کرده گفت: قربان امشب عرق خواهید کرد و تب خواهد برید. از قضا صبحگاه تب شاه قطع شد و پس از آن ببری خان مقامی بلند یافت و دارای تشک اطلس و پرستار و خوراک مخصوص شد.

اکنون تو چاپلوس دروغگو آمده ای و پدر خر دزد مرا صاحب کرامت و معجزه معرفی می کنی؟! اگر بزرگان مجلس اجازه داده بودند دوباره چشمانت را در می آوردم تا بروی برای بار دوم از او چشمان تازه و پر فروغ بگیری!” .

جلسه داشت شروع می شد و نماینده هیات انگلیس روبروی دکتر مصدق منتظر ایستاده بود تا بلکه بلند شود و روی صندلی خویش بنشیند ، اما پیرمرد اصلاً نگاهش هم نمی کرد.

خربزه‌ها زودتر از حسابی که شاه داشته است تمام می‌شود. شاه تاریخ روز آوردن خربزه‌ها و این‌که چند دانه آن به مصرف رسیده و چند دانه آن باید باقی باشد دقیقا تعیین می‌کند و از آبدار باقیمانده را مطالبه می‌نماید. آبدار هم نجات را در حقیقت‌گویی می‌پندارد و اعتراف می‌کند که با دو نفر از پیشخدمت‌ها آن‌ها را خورده‌اند