پذیرش کودتای 28 مرداد برای جامعه ایرانی امری سخت و دشوار بود و پذیرش قراردادی که تحت عنوان کنسرسیوم نفتی بسته شد از آن دشوارتر. این مسئله قطعا برای طبقات متوسط سنتی و مدرن که در حکومت دولت از وضعیت بهتری برخوردار بودند، سخت تر نیز بود. آنچنان که جامعه دانشگاهی حتی در سال 1333 همچنان به مخالفت های خود علیه حکومت ادامه می دادند . . .

بعد از ماجرای قتل گریبایدوف، روسیه تزاری در ایران، دولت روسیه سه شرط را به دولت ایران توصیه نمود: اول یکی از شاهزادگان ایرانی برای عذرخواهی به دربار روسیه اعزام شود. دوم یکی از مسببین اصلی در میان مردم اعدام شود.

امنیت پیش زمینه هرگونه پیشرفت و ترقی محسوب می شود. نبود ان عملا تنها باعث کشت و کشتار و هرج و مرج گشته و کشور را به سمت عقب می راند. قمه کشی در دوران قاجار در درون شهرها از مصائبی بود که باعث ایجاد نا امنی می شد. رسمی که امیرکبیر آن را برانداخت . . .

مردم ایران در طول تاریخ حکومت قاجار با دو دشمن خارجی روبرو بودند. این دو دوشمن از شمال و جنوب کشور را چپاول می کردند. آنها ایران را میان خود تقسیم کرده بودند. این مسئله سبب شد تا ایرانیان به شدت از این دو کشور و رجال سیاسی و یا تجاری انها در ایران بیزار باشند. اینگونه بود که به روایت هوشنگ ابتهاج . . .

شاهان پهلوی، شخصیت های مستبدی بودند و از این رو افراد مطیع و سرسپرده را در اطراف خود جمع می کردند و در مقابل کسانی را که نظرات خود را سریع و رک بیان می کردند از خود دور می کردند و در نهایت در شرایط اضطرار که از کسی جزء آنان کاری بر نمی آمد، از آن افراد بهره می گرفتند. مکالمه زیر میان شاه و هوشنگ ابوالحسن ابتهاج درباره قوام است. مردی که هر بدی که داشت، استبدادی شاه جوان را بر نمی تابید . . .

به موازات گسترش نیروهای مسلح و افزایش قدرت آنها، شیوه های نظارت شاه بر ارتش نیز متنوع تر و شدیدتر شد. ایجاد واحدهای اطلاعاتی و ضداطلاعاتی در درون ارتش، تشکیل رکن دو در ستاد بزرگ ارتشتاران، تأسیس دفتر ویژه اطلاعات، تفکیک نیروهای سه گانه از یکدیگر و ارتباط مستقل آن ها با ستاد بزرگ ارتشتاران، اختلاف افکنی و ایجاد و رقابت های کاذب و اداری و تصفیه نظامیان قدیمی . . .