همزمان با شروع روند نوسازی در ایران، تلاشهای زیادی توسط روشنفکران و برخی سیاسیون جهت چاپ و راه اندازی مطبوعات و روزنامه های داخلی و خارجی صورت گرفت. در آن زمان اروپا به دلیل برخورداری از توسعه سیاسی محیط مساعدی برای چاپ روزنامه بود.

پیش از اعطای فرمان مشروطیت گذشته از هفت روزنامه ( اختر ـ ثریا ـ پرورش ـ حبل المتین و ارشاد ) که در خارج از ایران نشر می یافتند و می توانستند صریحاً از وضع سیاسی و اجتماعی ایران انتقاد کنند ، بقیه ی نشریات با وجود داشتن عنوان "روزنامه ی ملتی " در واقع دولتی بودند ، و امکان آزادی بیان برایشان وجود نداشت .

اما در این بین قدیمی ترین روزنامه ای که به زبان فارسی در خارج از کشور منتشر می گردید روزنامه ی اختر بود که در امپراتوری عثمانی منتشر می گردید.این روزنامه توسط معین الملک،سفیر ایران در عثمانی و با کمک مالی دولت ایران راه اندازی شد.مدیر نشریه محمد طاهر تبریزی و سردبیر آن میرزا نجف علی خان خویی بود.شماره ی اول این روزنامه در پنج شنبه 16 ذیحجه ی 1292 ...

در ایران نیز مطبوعات همانند بسیاری از کشور های جهان توسط حاکمان راه اندازی شد.اولین روزنامه ی ایرانی کاغذ اخبار نام دارد،هر چند این روزنامه بی نام است و شماره ی اول آن به نام اعلام نامه منتشر گردید اما در تاریخ مطبوعات ایران با نام کاغد اخبار مطرح است.این روزنامه توسط میرزا صالح شیرازی که از نخستین تحصیل کردگان اعزامی به اروپا توسط عباس میرزا بود ...

حکومت ناصرالدین شاه تلاش می کرد تا به هر نحوه ممکن از ورود روزنامه به داخل کشور جلوگیری کند. «اگر روزنامه را در مناطق مرزی از کسی می گرفتند او را کتک می زدند و تنبیه می کردند.» با همه این احوال «روزنامه اختر با وسایل سفارتخانه های کشورهای دیگر وارد ایران می شد.