در تاریخ نمایش و تئاتر ایران، برای اولین بار اندیشه نمایش و بازی در پارکها و خانه ها به شکل خصوصی  به انجام رسیده بوده بود. اما اندیشه داشتن تئاتری بسته و برای تمام فصلها و همچنین برای پذیرفتن مردم کوچه و بازار در تماشاخانه ای به نام «تیاتر ملی» محقق شد . . .

می گویند نخستین نمایشنامه ای که در تماشاخانه درالفنون به نمایش درآمد، نمایش «گزارش مردم گریز» اثر « ژان پاپتیست مولیر» کمدین و هنرپیشه فرانسوی بود که گروهی از اروپاییان ساکن تهران بودند که آن را بازی کردند . . .

سرلوییس پلی دیپلمات انگلیسی در مقدمه نمایشنامه مذهبی حسن و حسین می نویسد: «اگر موفقیت یک نمایش به میزان تاثیراتی باشد که بر خوانندگان یا تماشاگران خود می گذارد؛ هیچ نمایشی تاکنون موفق تر از تراژدی جهان اسلام یعنی تراژدی حسین(ع) نبوده است» . . .