یافته های باستان شناسی و مدارک به دست آمده از گذشتگان نشان می دهد که در بخش هایی از بین النهرین هندوستان و در بخش هایی از ایران، مجالسی وجود داشت که منتخبین و بزرگان شهر در آن جمع می شدند و پیرامون مسائل مهم و بیش تر از همه در مورد جنگ تصمیم می گرفتند.البته هیچ گونه کنترل کامل و دقیقی بر رفتار این حاکمان اعمال نمی شد و رفتار و خواسته های حاکمان خوبه خود به عنوان قانون تلقی می گردید.

سکه رومی با نقش انتخابات با قدمتی بیش از دو هزار سال

یافته های باستان شناسی و مدارک به دست آمده از گذشتگان نشان می دهد که در بخش هایی از بین النهرین هندوستان و در بخش هایی از ایران، مجالسی وجود داشت که منتخبین و بزرگان شهر در آن جمع می شدند و پیرامون مسائل مهم و بیش تر از همه در مورد جنگ تصمیم می گرفتند.البته هیچ گونه کنترل کامل و دقیقی بر رفتار این حاکمان اعمال نمی شد و رفتار و خواسته های حاکمان خوبه خود به عنوان قانون تلقی می گردید." اما پس از مدتی نظام حکومتی جدیدی شکل گرفت که نقش مردم در آن پررنگ بود: "در سال 508 پیش از میلاد مسیح، نظام حکومتی جدیدی به نام حکومت "مردم بر مردم" در دولت- شهرهای یونان شکل گرفت.این نظام "دموکراسیا" نامیده می شد که متشکل از دو کلمه "دموس" به معنی مردم و "کراسیا" به معنی فرمانروایی و در نهایت به معنی مشارکت مستقیم مردم و شهروندان در اداره جامعه بود.مردم در نشست هایی گرد هم می آمدند و در مورد موضوعات و مسائل مهم، مذاکره و مشورت و سپس بین خود رای گیری می کردند و تصمیم نهایی را می گرفتند."پس از یونان، روم هم شیوه حکومتی جمهوری را برای اداره کشور انتخاب کرد:"رومی های باستان در سال 509 پیش از میلاد، حکومت پادشاهی را برانداختند و نظام جمهوری برقرار کردند.برای اولین بار حکومت موروثی از بین رفت و رومی ها به این نتیجه رسیدند که مردم نمایندگان مجلس را انتخاب کنند و امپراتور توسط نمایندگان مردم به قدرت برسد و توسط همان مجلس تحت کنترل و نظارت باشد.در واقع معنی "جمهوری" به معنی "حکومت مردم" است" البته این شیوه حکومتی هم در روند شکل گیری و پیشرفت خود تغییرات زیادی داشت:"پاتریستن ها که اشراف زاده و از طبقات مرفه جامعه بودند، خود را وارثان مادام العمر سنا دانسته و به عوام اجازه ورود به مجلس و شرکت در تصمیم گیری ها را نمی دادند.