یافته های باستان شناسی و مدارک به دست آمده از گذشتگان نشان می دهد که در بخش هایی از بین النهرین هندوستان و در بخش هایی از ایران، مجالسی وجود داشت که منتخبین و بزرگان شهر در آن جمع می شدند و پیرامون مسائل مهم و بیش تر از همه در مورد جنگ تصمیم می گرفتند.البته هیچ گونه کنترل کامل و دقیقی بر رفتار این حاکمان اعمال نمی شد و رفتار و خواسته های حاکمان خوبه خود به عنوان قانون تلقی می گردید.