گویند: ابتدای اختراع تلگراف و جاری شدنش در یکی از شهرها، جوانی از شهر خویش به شهر دیگری مسافرت کرد

گویند: ابتدای اختراع تلگراف و جاری شدنش در یکی از شهرها، جوانی از شهر خویش به شهر دیگری مسافرت کرد.

حین ورود، خواست سلامتی خود را به پدرش اطلاع دهد.

به تلگراف خانه رفت و از تلگرافچی پرسید

قانونا چند کلمه در تلگراف استثنا است که اجرت نمی گیرند.

گفت: پنج کلمه.

گفت: کدام اند.

گفت: تاریخ، نام فرستنده، نام گیرنده، نام شهر فرستنده، و شهرش.

جوان به همین ترتیب، تلگرافی نوشت که شامل نام خودش و شهری که در آن وارد شده و تاریخ همان روز و نام پدرش و شهر او و فهرست را به تلگرافچی داد و گفت:

این صورت تلگراف از همان موارد استثناست که اجرت ندارد. بگیر و بزن.

تلگرافچی متحیر ماند.

بزم ایران، ص32.